Niphredil – The Final Star

Geschreven door op 18-02-2024 om 21:31.

Uit Ecuador komt dit black/doom duo Niphredil dat zich laat bijstaan door twee sessiemuzikanten. Wat hier wordt aangeleverd is de debuutplaat getiteld The Final Star. Het ziet er allemaal heel propertjes uit. Meestal krijg ik ranzige zaakjes opgestuurd uit Zuid-Amerika. Dat gaat dan om vuile blackmetalplaatjes die werden opgenomen in een vochtige, overwoekerde garage of met behulp van één microfoon ergens in een repetitiehok. Dit plaatje oogt in ieder geval al heel anders en vermoedelijk zal het ook anders klinken. Ondanks het feit dat de band al bestaat sinds 2014 is dit nog maar release nummer twee. Goed genoeg, moeten de Portugese vrienden van Prophetical productions gedacht hebben.

In ieder geval klinkt de muziek van dit duo toch behoorlijk Noord-Amerikaans. De heren blijven niet bij de pakken zitten en de heer Devost kwijt zich uitstekend van zijn opdracht om alvast met een blastparade van start te gaan alvorens er een gitaardekentje wordt ontplooid en we van de blackmetalkant van het bed in de doomy kant belanden. Zo klinkt alvast de opener met een titel die me toch wat te soft aanvoelt, Dreamy Nowhere. Het lijkt wel de titel van een aflevering van een of andere vrolijke sitcom. Verderop in het nummer gebeurt er ook niet direct heel veel en wordt er vooral voorzichtig en redelijk ijl gemusiceerd.

Beyond The Sky, een nummer van maar liefst twaalf minuten, kent verschillende dynamieken en spanningsbogen. Je mag dus gerust stellen dat het dekentje op het eerder vermelde bed wisselend van karakter is. Dan weer dekt het je toe en wordt het je wat te warm, dan weer heb je het te koud. De muziek brengt je van het ene naar het ander maar is in zijn fundament vooral te braaf en te steriel. Rond minuut tien wordt mijn aandacht weer even getrokken door de muziek aan de hand van een dansend drumritme en heerlijk melodieus twinsoleerwerk.

Vervolgens verglijdt de band weer in eerder stereotype en herkenbaar spel dat maar weinig je aandacht kan vatten. Erg spannend is het allemaal niet. Evenmin raakt het je gevoelige snaar genoeg om verder te luisteren. Ik onthoud van het verdere verloop van het album enkel nog de licht jazzy baspartijen in het begin van The Gift maar ook de opzwepende kadans in combinatie met de zingende gitaren in Celestial Cities, met ook in dit nummer de wat eigenaardig aandoende proggy en spacey keyboardklanken.

Deze eerste plaat, The Final Star, van het Ecuadoriaanse Niphredil brengt een brave mix van black- en doommetalelementen die vaak te stereotype en te steriel aan elkaar worden geregen. Jammer. Op zich hebben de beide heren afdoende ideeën om het allemaal spannend te maken maar ze doen het niet, of althans nog niet. Misschien moeten ze de nummers gewoon wat korter maken, dat zou al een hele vooruitgang zijn.

Score:

65/100

Label:

Prophetical Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Dreamy Nowhere
  2. Beyond The Sky
  3. The Gift
  4. Celestial Cities
  5. Unpredictable
  6. The Final Star

Line-up:

  • José Miguel Santelices – Zang, gitaar, keyboard
  • Lucas Serrano – Bas, gitaar
  • Danial Devost – Drum (sessie)
  • Alex Guerrero – Bas (sessie op nummers 1-3 en 6)

Links: