Spiritual Deception – Semitae Mentis

Spiritual Deception bestaat uit een kwartet dat death metal geschoeid op de Italiaanse leest in elkaar flanst. Volgens de bijgesloten promo op atmosferische wijze, maar wel met hints uit de technische en brutale scene. En natuurlijk denken we dan al snel aan de landgenoten van Fleshgod Apocalypse.

 
En de band heeft heus wel wat gemeen met die andere symfonische deathmetalband. Ik noem als eerste aanwijzing de enorm drukke chaotische muziek, die op dit debuut Semitae Mentis nog wel een stapje verder gaat in vergelijk. Er lopen tal van muzikale (melodie)lijnen door elkaar wanneer we klassieke orkestratie, koorzang, gitaarloopjes, idiote drumpatronen en brute grunts op ons af laten komen gedurende de eerste drie nummers die onder de naam Decadence met elkaar verbonden zijn. Beyond Perception and Matter klinkt slechts een tikkeltje minder ongestructureerd, maar deze Italianen zijn overduidelijk wars van iedere ordelijke vorm. Het is veel om te ondergaan, erg veel en in sommige gevallen zelfs teveel voor mijn waarnemingsvermogen. Tijdens de eerste luisterbeurt was het dat sowieso.

Dirac Sea vangt net iets rustiger aan en laat een gastbijdrage horen van Luc Lemay, de brulboei van Gorguts. Op het eerste gehoor een prima, vrij brutaal nummer, maar lijp van de overgangen word ik inmiddels wel. Toegegeven, de laatste passage met toetsenpartij en stevige gehak klinkt wel behoorlijk impressionant. Tijdens The Night opens last de band even een korte pauze in voor een intermezzo, wat hier dan ook meer dan welkom is. De trommelvliezen worden namelijk na dit rustpunt weer direct tot pulp geblazen wanneer het extreme On the Edge of the Abyss zijn opwachting maakt. De idioot snelle blasts en basdrums vliegen u om de oren en staan vrij prominent op de voorgrond in de mix. Dit in combinatie met de composities en de soms zeer aanwezige irritante toetsenpartijen zorgen voor de nodige vermoeidheid.

 
Aan de andere kant spreekt de enorme bruutheid mij dan wel weer aan en hoor ik ook best wel een heel scala aan goede ideeën. En met Thousand Lives Within laat de band ook nog eens een verassende gastbijdrage van niemand minder dan Karl Sanders (Nile) horen. Gaaf is het feit dat de band hier muziek laat horen die ook wel wat aan Nile doet denken, Egyptische geïntoneerde riffs, drums en bakken met sfeer. Dit is zonder enige twijfel het beste nummer van Semitae Mentis. Het bizar harde Individuality Dissolves waar de snelheid nog eens wordt opgevoerd laat dan weer wat andere kunstjes horen. Maar nu beginnen de koorgezangen mij juist weer op de zenuwen te werken.

Als eindconclusie noteer ik dat dit debuut een uitermate indrukwekkend album is, maar niet om de juiste redenen. Het is teveel van alles voor het menselijk brein, met als uitzondering het eerder aangehaalde Thousand Lives Within. Dit is de perfecte muziek om een niet metalfan geestelijk te martelen en volledig uit te hollen. Als metafoor is dit een lobotomie uitvoeren zonder dat er ook maar enig mes of chirurgische methode aan vooraf gaat. Het gestoorde vierde deel van de Decadence reeks als afsluiter maalt vervolgens uw hersenpan ook tot gruis. Alles om maar te laten horen dat de band nog extremer kan dan extreem. Die missie is dan ook met verve geslaagd. Maar voor het vervolg wens ik persoonlijk toch wat meer gestructureerde chaos.

Score:

75/100

Label:

Amputated vein/ Earache, 2024

Tracklisting:

1. The I Swells… (Decadence pt.I)
2. Atavic Future (Decadence pt.II)
3. The Days of Sleep (Decadence pt.III)
4. Beyond Perception and Matter
5. Dirac Sea (feat. Luc Lemay – Gorguts)
6. The Night opens
7. On the Edge of the Abyss
8. Thousand Lives Within (feat. Karl Sanders – Nile)
9. Individuality Dissolves
10. …To the Coldest Decline (Decadence pt.IV)

Line-up:

  • Mirko Frontini – Vocalen, gitaren
  • Riccardo Maccarana – Gitaren
  • Billy Repalam – Bas
  • Manuel Del Giudice – Drums

Links: