Bergrizen – Die Falle

Geschreven door op 22-12-2023 om 23:22.

Oekraïne, we weten allemaal wat daar nu al een hele poos gaande is. Laten we maar gewoon hopen dat de oorlog die daar woedt snel weer gaat liggen en dat vooral in de eerste plaats voor de gewone man op de straat, voor Jan Modaal. Want zeg nu zelf: het is vaak het gewone mensenvolk dat met de miserie zit en zo ook de muzikanten in menig Oekraïens collectief. Ditmaal spreek ik over Bergrizen. Die Falle is de opvolger van de ambient, sound-scape plaat Orathania die ook dit jaar nog verscheen via het Purity Through Fire label. Het is dit label dat deze band al bijna van sinds den beginne ruim vijftien jaar geleden, de helpende hand toereikt.

Dat het aartsmoeilijk bleek te zijn om deze plaat op te nemen mag ons niet verbazen, raketten over de kop is nooit bevorderlijk voor het spelplezier. Daarnaast dienden de bandleden zelf natuurlijk te delen in de miserie en zo bleek dat frontman Myrd’Raal ook nog in het ziekenhuis belandde met longproblemen. Het is dus een huzarenstukje gebleken om dit plaatje op te nemen. In al deze opzichten verdient deze band alle respect. En als we dan toch de toer van respect op gaan, misschien toch ook eens de andere Oekraïense vrienden van White Ward bezoeken. Deze heren hebben net drie nummers live opgenomen in de regio Kuyalnik in de buurt van de havenstad Odessa.

Met het openingsnummer Ich Vergesse Nicht wordt op Der Falle direct de toon gezet. In typische Bergrizen-stijl word je doorheen de miserie van het dagelijkse leven geloodst. Eerder Scandinavisch aanvoelende gitaarpartijen, scherpe screams en nu en dan een uithaal tonen aan dat samen met een knotterende bas het erg moeilijk blijkt te zijn alles te vergeten. De melancholische bijklank van de gitaren doen een lappendeken van verdriet ontstaan. Iets wat nog duidelijker wordt op Ich Vergebe Nicht. Zoals zo vaak op de platen van Bergrizen staan de songtitels in het Duits, maar wordt er toch vooral in de moedertaal gezongen.

Er staan maar twee nummers op deze plaat die minder dan tien minuten duren. Der Rituelle Mord (öffnung Der Tore) is er daar één van. Het is een erg snel bijtend, pitsend zuur blackmetalnummer. Hier mis ik toch wat die hogere screams, die zogenaamde helium-uithalen waartoe de heer Myrd’Raal in staat is. Misschien resulteerde zijn wat mindere gezondheidstoestand in de afwezigheid hiervan. Het titelnummer begint met een erg mooie, gevoelige pianopassage die vervolgens door het invoegen van strijkers een epischer karakter krijgt. Zo ontpopt dit nummer zich tot mijn favoriet van deze plaat. Behoorlijk wat lagen worden gebouwd maar het zijn steeds die blackmetalfundamenten die het nummer zijn eigenheid geven. Het ruim vier minuten durende instrumentale Verschneite Winternacht had voor mij persoonlijk niet gehoeven en had misschien eerder thuisgehoord op de vorige plaat.

Die Falle van het Oekraïnse Bergrizen is gewoon een oerdegelijke blackmetalplaat geworden vol melancholie, verdriet en tragiek. Nochtans ligt er ook een sprankel hoop in het verschiet en dit onder de vorm van terugvechten, terug op de benen komen te staan, terug je zelfstandigheid herwinnen. Althans dat is wat ik er van gemaakt heb.

Score:

75/100

Label:

Purity Through Fire Records, 2023

Tracklisting:

  1. Ich Vergesse Nicht
  2. Ich Vergebe Nicht
  3. Der Rituelle Mord (öffnung Der Tore)
  4. Die Falle (Der Wanderer 3)
  5. Verschneite Winternacht

Line-up:

  • Myrd’Raal – Zang
  • R. – Drum, percussie, orchestratie (sessie)
  • Dmnt – Gitaar (sessie)
  • A. – Bas (sessie)
  • V. D. – Gitaar (sessie)
  • Olgerd – Keyboards, orchestratie (gastbijdrage)
  • Ogrim – Gitaar (gastbijdrage)

Links: