Lunar Tombfields – An Arrow To The Sun

Geschreven door op 06-10-2023 om 23:49.

Lunar Tombfields, een Frans duo, kwam al eerder met atmosferisch blackmetalwerk getiteld The Eternal Harvest. Het kon me maar tot een zekere hoogte boeien. Het tweetal heeft met An Arrow To The Sun alvast een opvolger klaar. Merk ik meteen op dat het artwork er weer erg puik uitziet. Ook ditmaal is het Franse platenlabel Les Acteurs De L’Ombre Productions de platenboer van dienst die samen met de bandleden zijn pijlen richt op de zon. Nochtans lijkt het me niet verstandig de zon van ons af te pakken… Waar op het vorige album nog vier nummers te horen waren, voegt Lunar Tombfields er nu gewoon twee nummers bij. Ik ben benieuwd, want één van de elementen waar ik op het vorige album bij afknapte waren de iets te lange nummers die te weinig spannend, te weinig boeiend in elkaar staken.

Het openingsnummer An Elegy To The Fog Dancer is als het ware één lang uitgerekte intro. Maar mist spuien doen de heren hier niet mee. Dit eerste nummer laat horen dat Lunar Tombfields niet of nauwelijks lijkt af te wijken van hun geïnitieerde en uitgestippelde pad. Languitgesponnen nummers vol geladen met uitdeinende riffs die niet al te snel vliegen en alzo niet direct een gelijkenis hebben met een pijl die onderweg is naar de zon. Het onmiddellijk aansluitende Solar Charioteer draagt nog even het hoofdthema van An Elegy To The Fog Dancer met zich mee alvorens het eigen kant uitgaat. Het klinkt allemaal stukken brutaler en agressiever dan de nummers op zijn voorganger. De snelheid wordt zeker in dit eerst volwaardige nummer hoog gehouden. Al was het maar door een pompend thrash-achtig thema. In ditzelfde nummer zit, ergens net voor de helft van het nummer, een magistrale riff verstopt die zo van een album van Harakiri For The Sky, Heretoir of Imperium Dekadenz zou gesnoept kunnen geweest zijn. Het geeft alzo te kennen dat de twee heren toch een behoorlijke atmosferisch blackmetalbasis hebben.

De declarerende en soms wat aparte zang van de heer M past perfect bij de muziek. Deze laat hem gewoon tussen de maten, de noten laveren. Je moet er wel voor zijn. Bij sommigen van jullie kan het misschien aanleiding geven tot het staken van het beluisteren van de plaat. Niet doen! Je mist dan immers de heerlijke solo gepositioneerd na een furieuze blastpartij in Représsailles, de erg indringende verhalende gitaarpartijen in As Iron Calls, So Pile The Dreams of de messcherpe en puntige gitaarleads in het afsluitende Le Chant Des Tombes.

Deze twee plaat An Arrow To The Sun van het Franse duo Lunar Tombfields is in vergelijking met het eerste album, The Eternal Harvest, toch een veel spannender album geworden vandaar ook de hogere score. Er lijkt meer te gebeuren, de dynamieken liggen net wat anders en de verhalende gitaarpartijen zijn penetranter.

Score:

80/100

Label:

Les Acteurs De L'Ombre Productions, 2023

Tracklisting:

  1. An Elegy To The Fog Dancer
  2. Solar CHarioteer
  3. Représsailles
  4. As Iron Calls, So Pile The Dreams
  5. The Amber Her
  6. Le Chant Des Tombes

Line-up:

  • M. – Zang, gitaar, bas
  • Ä – Drum, gitaar

Links: