"Paragon" Floor Jansen straalt in uitverkocht 013

Met haar deelname aan Sing Meinen Song, een kankerdiagnose en een zwangerschap heeft Floor Jansen een zeer bewogen jaar achter de rug. Je zou daarom denken dat een Nederlandse en daaropvolgende Europese tour misschien even teveel gevraagd zouden zijn voor de zangeres, maar afgelopen week stond ze daar dan toch: op vijf verschillende locaties door Nederland met alweer haar tweede solotour. Waar de vorige Nederlandse tour vooral voortborduurde op haar deelname aan Beste Zangers, had Floor Jansen ditmaal ook haar eigen album Paragon te promoten. Fans die de vorige tour bezocht hebben weten dat deze setlist vrijwel volledig bestond uit covers, met als hoogtepunt haar Phantom of the Opera-duet met Henk Poort. Vanavond staat echter de carrière en muziek van de zangeres zelf centraal, en passeert zowel oude als nieuwe muziek de revue.

Bij het binnen gaan valt één iets meteen op: de enorme diversiteit aan fans in het publiek. Hier staan zeker niet alleen metalheads met Nightwish– en andere metalgerelateerde shirts, maar ook veel publiek dat Floor kent door haar deelname aan Beste Zangers en de diehard After Forever-fans, die haar concerten al zo vaak bezocht hebben dat Jansen ze bij het opkomen direct herkent. Met zo’n divers publiek dat vermoedelijk elk een ander soort muziek hoopt te horen te krijgen, is het de vraag of het haar gaat lukken om iedereen vanavond tevreden te stellen.

Voor we daar antwoord op krijgen, is er echter eerst nog het voorprogramma, Inge Lamboo, die de avond aftrapt. De zangeres schrijft autobiografische muziek en ken je wellicht van The Voice of Holland, de Popronde of haar muzikale video’s op TikTok. Daar vind je vooral mashups met heel verrassende combinaties: zo plaatst ze voor haar bijna 150.000 volgers bijvoorbeeld een combinatie van Tele-Romeo van K3 met Telephone van Lady Gaga. Voor dit optreden speelt ze nummers van haar debuutalbum, Black Heart, dat op 7 april uitkwam.

Wanneer ze met haar band het podium opstapt, vertelt ze dat dit haar grootste show ooit is. Met een publiek dat normaal achter een scherm zit, is het natuurlijk een flinke overstap naar het podium van 013, waar 3.000 man ook daadwerkelijk voor je neus naar je optreden staat te kijken. Het is duidelijk dat de band zenuwachtig is en op de gitarist na staan ze een beetje onwennig op het podium. Ze spelen live zeker goed, een spetterend optreden is het alleen (nog) niet.

Als vervolgens na een korte pauze alle biertjes weer bijgevuld zijn, gaat Floor Jansen eindelijk van start. Ze begint het optreden met haar single Fire en Storm in a Glass, een nummer dat ze heeft geschreven met gitarist Jørn Viggo Lofstad van Pagan’s Mind. Deze samenwerking is ontstaan in 2007, nadat beide muzikanten met hun eigen bands aanwezig waren op een festival en ze muzikaal heel lekker bleken te klikken, waarna ze besloten samen een album te schrijven. Dit album, Northward, is uiteindelijk pas in 2018 uitgekomen en op haar vorige solotour na hebben we deze muziek nog niet live kunnen horen. Na het mooie, maar rustige eerste nummer Fire is dit rocknummer met iets meer power zeker welkom. Het nummer gaat echter niet heel soepel van start, waarna Floor lachend tegen haar band zegt: “Dat gaat niet lekker gelijk jongens, dat doen we effekes opnieuw.” De tweede keer gaat het gelukkig al een stuk beter en we zien dat ze zich niet uit het veld laat slaan en opnieuw knallend het nummer ingaat.

De zangeres praat vrij veel tussen de nummers door, waardoor het, ondanks de tot de nok toe gevulde zaal, toch persoonlijk aanvoelt. Ze vraagt of er nog mensen van buiten Nederland en België gekomen zijn en er schieten flink wat handen de lucht in. De zangeres vertelt deze buitenlandse fans dat ze het vanavond toch echt alleen met de muziek zullen moeten doen, want het is voor haar echt een “rare treat” om lekker Nederlands te kunnen praten. Of beter gezegd, Brabants, wat voor iemand die haar alleen nog Engels heeft horen praten even een verrassing is. Ze vertelt lachend dat ze zelf ook dacht dat haar Brabantse accent niet zo duidelijk te horen was, tot ze bij Beste Zangers tussen een Hagenees en een Amsterdammer zat en haar zachte “g” toch ineens heel prominent aanwezig bleek te zijn.

Meteen aan het begin van het optreden bedankt Jansen haar band, die daarna de rest van de avond op de achtergrond blijft: het optreden zelf draait duidelijk echt om Floor en haar muzikale loopbaan door de jaren heen. Er zitten flink wat nummers tussen van haar soloalbum Paragon, maar ook van After Forever en Northward komen een aantal nummers voorbij om ook deze fans tevreden te stellen. Voor het publiek dat de zangeres is gaan volgen na haar deelname aan Beste Zangers zijn er dan weer twee popcovers toegevoegd aan de setlist: Euphoria en Let it Go. Bij het uitzoeken van de nummers voor de setlist is duidelijk rekening gehouden met dit publiek; er wordt weinig stevigere muziek gespeeld. While Love Died en Energize Me, die in het midden van de set geplaatst zijn, halen het tempo even omhoog wat door de fans in de metalshirts duidelijk zeer gewaardeerd wordt: die headbangen allemaal lekker mee. Deze twee nummers bevatten ieder ook een toffe gitaarsolo waarin beide gitaristen even in de spotlight staan.

Ook het daaropvolgende Paragon, een Northward-nummer met dezelfde naam als het album van Jansen, bevat een vleugje rock. Met een “paragon” wordt iemand of iets beschreven dat opvalt door zijn perfectie of bewonderenswaardige eigenschappen. Bij dit nummer, dat ze schreef in 2008, vertelt ze dat het nummer gaat over goed genoeg zijn voor jezelf. “Natuurlijk kan er altijd iets beter, maar op een bepaald punt moet je ook tegen jezelf kunnen zeggen: dat heb je goed gedaan Jansen.” Ze zegt dat ze dit eigenlijk te weinig deed en dat ze nu trots is dat ze haar dromen van toen heeft kunnen waarmaken. In het nummer Paragon zingt ze “And when shall I be my paragon, my virtue of perfection?” In haar album Paragon heeft ze haar draai helemaal gevonden en is ze trots op wat ze heeft bereikt. Dit was voor de zangeres een mooi “full circle”-moment. Come Full Circle was dan ook, heel toepasselijk, het nummer waarmee ze haar optreden afsloot.

Hoewel de meeste nummers tijdens het optreden wat langzamer zijn, weet Floor Jansen de aandacht toch vast te houden. Het gemak waarmee de zangeres op het podium staat gecombineerd met haar fantastische stem laat zien dat hier echt een doorgewinterde artieste staat. Ze is inmiddels al een aantal maanden zwanger en moet daarom af en toe even gaan zitten, maar dit is absoluut niet storend. Niet alleen past het bij de setting, maar verder doet het ook niets af aan haar stem of het enthousiasme waarmee ze de nummers ten gehore brengt.

Enig minpuntje van de show is dat ik als metalfan graag iets stevigere nummers had gehoord. In de show staat haar muzikale loopbaan centraal, maar toch horen we slechts één Nightwish-nummer, terwijl deze band toch een groot deel uitmaakt van haar carrière. Ook vanuit het publiek hoor je hier en daar “Ghost Love Score” geroepen worden, in de hoop dat de zangeres dit live zou zingen. Zeker met het nieuws dat Nightwish met de komst van hun volgende album niet zal touren, werd door metalfans in de zaal duidelijk gehoopt op iets meer Nightwish in de show. Als ze bang was geweest dat dit voor het gemiddelde publiek te heftig zou zijn, had de zangeres met Élan of Nemo voor een middenweg kunnen kiezen. Deze nummers hadden in de setlist namelijk zeker niet misstaan.

Kwam je echter voor de fantastische stem van Floor, dan werd je zeker niet teleurgesteld. De spontane stukjes tussendoor waarin ze de nummers aan elkaar praatte, maakten het optreden persoonlijk en hierin zagen we duidelijk de groei die de zangeres in de afgelopen jaren doormaakte. Ze bedankt aan het einde van het optreden het publiek voor de stilte en aandacht waarmee ze naar de nummers geluisterd hadden. Echter kun je ook eigenlijk niet anders dan ademloos luisteren wanneer je naar een rasartieste als Floor Jansen staat te kijken. Ze heeft met deze tour opnieuw bewezen dat het genre waarin ze zingt niet uitmaakt; de zangeres is van alle markten thuis. Of het nou gaat om een rocknummer van After Forever, een popcover van een songfestivalnummer of een metalnummer van Nightwish: Floor Jansen heeft binnen de muziek de titel “paragon” zeker verdiend.