Stone Cold Black – The Cell
Eigen beheer, 2008
Jullie dachten dat Axl Rose lang op zich laat wachten? Wat dacht je van Stone Cold Black? Zo’n vijftien jaar na oprichting komen de mannen met hun debuutplaat The Cell op de proppen. De wachttijd is overigens de enige terechte vergelijking met Axl en kornuiten, want voor de rest hebben deze Duitsers weinig weg van die Amerikanen. Ik dacht, ik zeg het even.
The Cell, daar draait het nu eventjes om. Het Duitse vijftal maakt naar eigen zeggen ouderwetse thrashmetal met typische heavy metal invloeden. Zogenaamde thrash ‘n’ roll eigenlijk. De omschrijving klopt aardig. Regelmatig hoor ik Black Sabbath in combinatie met Slayer en hier en daar een vleugje groove afkomstig uit het Entombed-kastje. Nu zijn deze vergelijkingen eigenlijk een beetje over the top, want Stone Cold Black mist nog een fikse berg overtuigingskracht, willen ze ooit het niveau van eerder genoemde bands halen. Grotendeels ligt dit aan de slappe productie. Vooral de drums komen zwak over, en ook het stemgeluid van zanger Korea Black maakt me niet warm. Potentie is er echter wel, zo klinken Roadhouse en D-fense bijvoorbeeld helemaal niet verkeerd. Wanneer ik Betrayer luister en de zanger “Bitriárr” hoor zingen, weet ik in ieder geval weer waar de heren vandaan komen.
Als ik The Cell een slechte plaat zou noemen, doe ik de mannen toch echt te kort. Hoewel ze me misschien niet geheel overtuigen en er nog genoeg valt te sleutelen, belooft het allemaal wel iets voor de toekomst. Ook de hoorbare speelvreugde is een aspect die er voor zorgt dat de luisteraar het album zonder al te veel moeite af kan luisteren. Een typisch geval van leuk.
Tracklist:
- The Cell
- Betrayer
- Roadhouse
- Blinded
- Day Without Shadows
- D-fense
- Adrenaline
- Reunity
- One Foot In The Grave
- Down
Line-up:
- Korea Black – Vocals
- Ulf Langpaap – Bass
- Wolfgang -Wolle- Schmidt – Guitars
- Adreas Rotter – Drums
- Andreas -Der Lange- Mier – Guitars
Links: