The Poodles – Sweet Trade
AFM Records – 2007
In februari van dit jaar schreef ik de recensie van de eerste cd van The Poodles. Nu ligt hier de opvolger van dat schijfje reeds ter beoordeling. Nu kan ik de Poodles-methode gebruiken en met carbonpapier gaan werken bij het schrijven, want eigenlijk is die recensie ook nu bijna in zijn geheel van toepassing. Dus lees eerst maar even terug en dan schrijf ik er nog wat bij, voorzover dat zinnig is. Metal We Stand Tall-review. Ook bij de tweede cd kom ik er niet echt uit, is het nu een kwestie van simpel geld verdienen of is het een cultverschijnsel? Ach, wat maakt het ook uit. Het blijft lekker wegluisteren.
Waarschijnlijk vanwege het succes van de eerste cd, komt men nu ruim een half jaar later al met de opvolger op de proppen. Muzikaal lijkt de band wel wat gegroeid te zijn, het geluid is wat voller en bombastischer en er staan geen lullige covers op, tenminste ik heb ze niet als zodanig herkend. Maar nog steeds sluit men qua uiterlijk en muziek naadloos aan op de glamrock uit de zeventiger jaren en past het naadloos in hetzelfde vakje als Lordi. Maar qua compositie en songwriting is men nu duidelijk een stapje verder en toont men toch wat meer eigen gezicht.
The Poodles hebben in de afgelopen tijd in het voorprogramma van grote bands gestaan en vrijwel de gehele tijd de Zweedse hitlijsten bevolkt. De sprong naar het Eurovisie Songfestival werd dan wel niet gemaakt, wereldberoemd in heel Zweden zijn ze er wel door geworden. Zoals gezegd is Sweet Trade muzikaal van een hoger niveau als het debuut. Toch blijft het hangen in de party rock/metal, bewust of onbewust. Bij iedere song kunnen de handjes in de lucht en kan er, na een paar keer draaien, meegebulderd worden. Er zitten soms zelfs momenten bij waarop ook de ontstoken aanstekertjes omhoog kunnen. Natuurlijk ook wel het nodige prettig riffende gitaarwerk, want musiceren dat kan men en ook de productie is weer prima in orde, al had men hier en daar wat op de galm mogen besparen.
Voor de oudere jongere die, net als ik, wat is blijven hangen in de seventies qua muzikale voorkeuren, is deze plaat prima te kauwen en ook bij een feestje kan hij uit de kast worden gehaald. Maar echt lekker pittig of bijzonder wordt het ook deze keer niet met The Poodles.
Tracklist:
- Flesh & Blood
- Streets of Fire
- Seven Seas
- Walk the Line
- Thunderball
- Reach the Sky
- We Are Gone
- Without You
- Band of Brothers
- Heaven’s Closing In
Line-up:
- Jakob Samuel – Vocals
- Pontus Norgren – Guitars
- Christian Lundqvist – Drums
- Pontus Egberg – Bass
Links: