Gadverpielekes, dat was even schrikken. Met mijn eerste slok ochtendkoffie nog in mijn bek, besloot ik de nieuwe plaat van Calligram van een luisterbeurt te voorzien. Nou, deze olijke kerels winden er geen doekjes om. Ze gaan er dusdanig met een gestrekt been in, dat ik mijn computerscherm bijna voorzag van een gloednieuwe bruinige, vloeibare schermfilter. De heren doen blijkbaar niet aan intro’s en laten meteen een kooi vol wilde agressie op je los.
Zoals hierboven omschreven valt albumopener Carne tamelijk rauw op je dak. We horen een opgefokte D-beat-achtige drum, snerpende gitaren en rauwe screams. Wat een energie. Het daaropvolgende Serpe (vert. slang) boet niets in aan de overstelpende oerkracht van de albumopener. Alle teksten zijn in het Italiaans, maar een snelle Google- vertaalslag leert ons dat Calligram het niet alleen te doen is om de oren wakker te schudden:
“Verlangen is een plaag die perfect kruipt tussen de duizend lege ribben van dit pijnlijke karkas en ongelukkig, overlopend van de dood, opgedroogd door de zon.”
Hoewel de teksten niet te verstaan zijn, hoor je dat ze met passie worden bezongen. De emotie knalt er uit. Het is jammer dat de vertaalmogelijkheden die het internet biedt niet afdoende zijn om inzichtelijk te maken waar de nummers nu eigenlijk over gaan. Als we bijvoorbeeld af moeten gaan op de songtitel Kenosis kunnen we er alleen maar van uit gaan dat dit het gaat over afstand doen van je eigen ‘zelf’ en identiteit. Je eigen wil te verlaten en de innerlijke leegte te omarmen. In de christelijke mystiek betekent het tevens dat je je hiermee openstelt voor God’s ‘goddelijke’ wil, maar ik denk niet dat dat hier aan de orde is. Wat vaststaat, is dat hetgeen hier bezongen wordt allerminst plezierig is. En zo klinkt het ook. Vocalist Matteo Rizzardo krijst alsof het zijn laatste ademstoten zijn en de distortionrijke blackmetalriffs en zware drum tillen deze muzikale tragedie naar een hoger niveau. Wat een fantastisch nare plaat.
In de track Anedonia wordt het er niet veel vrolijker op. Anhedonie is namelijk een psychologische aandoening waardoor het onmogelijk is om vreugde te ervaren. Het nummer opent met onheilspellende gitaarklanken en een geluidsfragment van een Braziliaanse pastoor die vraagt om geld aan de kerk te geven. Zonder er ook maar één woord aan vuil te maken, communiceert Calligram duidelijk wat hij hier van vindt. Wat hierop volgt zijn de welbekende grauwe gitaarklanken en verpulverende screams. Voor dit nummer is er overigens ook een mooi geregisseerde videoclip gemaakt:
Ook deel twee hiervan is zeker het bekijken waard:
Calligram presenteert hier een zeer gaaf album. Allerlei invloeden lopen vlekkeloos in elkaar over: D-beat, Post-hardcore en black metal. Deze heren zijn van alle markten thuis!
Score:
85/100
Label:
Prothetic Records, 2020
Tracklisting:
- Carne
- Serpe
- Vivido perire
- La Cura
- Kenosis
- Anedonia
- Un dramma vuoto e insanabile
Line-up:
- Matteo Rizzardo – Vocalen
- Bruno Polotto – Gitaar
- Tim Desbos – Gitaar
- Smittens – Bas
- Ardo Cotones – Drums
Links: