Sear Bliss – Forsaken Symphony
Vorig jaar werd ik blij verrast door het feit dat één van de meest eigenzinnige bands uit het black metalwereldje, namelijk Sear Bliss, nog steeds bestond en dat ze met ‘Grand Destiny’ een prima Cd hadden afgeleverd. Later in datzelfde jaar verscheen de opvolger ‘Forsaken Symphony’, die ik pas onlangs op de kop heb kunnen tikken.
Toch verdient deze plaat nog een review, want een band als Sear Bliss verdient uiteindelijk toch wat meer aandacht dan ze tot nu toe gekregen hebben.
Ook nu heeft de band de nodige line-upwisselingen ondergaan. Weg zijn gitarist P. Andras Horvath en sessie-toetsenist Tamas Kondor, nieuw is toetsenist Olivér Ziskó en terug op het oude nest is gitarist van het eerste uur Csaba Csejtei. Tot grote veranderingen heeft dit overigens niet geleid. Nog steeds staat Sear Bliss garant voor een originele pot ijle black metal waarbij het vooral draait om dromerige melodieën, muisgrijze sfeergordijnen en de penetrante krijs van zanger/bassist András Nagy. En ook nu houdt de band op geslaagde wijze je aandacht bij de les door af en toe eens lekker voluit te gaan met een vette blast. Weg is ook de trompet die van Sear Bliss een hoogst originele band maakte. Op ‘Forsaken Symphony’ worden dit gat echter prima opgevangen door een trombone en een bariton (of tenorhoorn) die op ‘Grand Destiny’ hun opwachting maakten (zij het in mindere mate). Geen echte verrassingen dus, en toch is deze Cd er weer eentje om te koesteren. Goeie, sferische black metalCd’s worden immers een schaarste in deze tijden van gekopieer en schaamteloos gekloon. In dat opzicht verdient Sear Bliss alle eer.
Deze schijf werd net zoals de vorige opgenomen in hun eigen Home Studio en hoewel de productie een streepje minder is dan de vorige Cd komt men op ‘Forsaken Symphony’ op die manier iets dichter bij het werk van het oudere werk. Een band als deze zou volgens mij helemaal niet tot zijn recht komen met een ‘million dollar’-productie. Ik heb zelfs de indruk dat Sear Bliss ook muzikaal weer iets meer naar de eerste plaat neigt, wat natuurlijk niet verwonderlijk is met de terugkeer van hun originele gitarist. Hoe dan ook, het is een feit wat we denk ik alleen maar kunnen toejuichen.
Verder meld ik nog even dat de hoes weer in handen was van onze eigenste Kris Verwimp, maar dat het artwork binnenin het boekje deze keer werd gedaan door ene Peter ‘Flynn’ Faragó en dat het er werkelijk adembenemend uitziet. Zelden zulk een geslaagd artwork gezien.
Kortom, mensen die het eerdere werk van Sear Bliss konden appreciëren zullen zich met dit ‘Forsaken Symphony’ zeker niet bekocht voelen. En al zeker niet nu de band wat meer teruggrijpt naar de begindagen van ‘The Pagan Winter’ en ‘Phantoms’. Mensen die de band nog niet kenden moeten zich vooral schamen en gauw deze Cd gaan aanschaffen. Het is uw plicht!
Tracklist:
1. Last Stand
2. My Journey to the Stars
3. She Will Return
4. The Vanishing
5. The Forsaken
6. When Death Comes
7. Eternal Battlefields
8. Enthralling Mystery
9. The Hour of Burning