Interview met Repulsive Slaughter
Tijd om nog eens een band van eigen bodem voor te stellen. Het Nederlandse Repulsive Slaughter, niet toevallig ook uitgever van een sterke debuutplaat eerder dit jaar, kreeg de kans zich te profileren en greep dies met beide handen.
Dit is jullie eerste nieuwe album, maar het is eerder een doorstart dan een nieuwe band, of niet?
Repulsive Slaughter is het eigenlijk allebei, het begon met een doorstart van de band Midian in 2006, die in de jaren ‘90 actief was. Twee originele leden, aangesterkt door de nieuwe gitarist Alex en de nieuwe drummer Georg, pakten de oude nummers terug op, die we overigens nog steeds zo nu en dan live spelen, en maken daarnaast veel nieuwe nummers. Sinds twee jaar hebben we een nieuwe aanwinst gevonden in Luuk (bass) en Sander (vocals). In deze setting zijn we pas echt met Repulsive Slaughter begonnen en zijn we vanaf toen ook meer nieuwe nummers gaan maken. Allemaal hebben we ervaring bij diverse bands gehad en nog steeds eigenlijk. Alex speelt ook in Illucinoma, Luuk speelt in Infantry en Marc is gitarist bij Filthy McNasty. Allemaal veel bezig met muziek dus, zolang je er maar je energie in kan steken!
Een deel van jullie loopt er al een tijdje bij in de scene. Nog steeds geen metaalmoeheid te bespeuren?
Nee hoor, daar is het metalgenre veel te divers voor. Er zijn zoveel stromingen binnen de metal te vinden waarin je eigenlijk elke keer wel weer wat nieuws ontdekt. Het genre is ook behoorlijk levend, dus er gebeurt genoeg en er komen steeds weer nieuwe interessante bands bij. Daarnaast is metal maken iets wat zeker nooit verveelt, het is toch een van de weinige stijlen waarbij de term “topsport” relevant is, je kan er echt je energie in kwijt.
Vervelen zal het nooit maar luisterend naar allerlei anders metalbands, blijft het wel verdomd lastig origineel te blijven en toch dicht bij je tak te blijven. Persoonlijk hebben we allemaal niet heel veel met metalbands die niet-metal zaken met metal combineren om maar wat nieuws te kunnen brengen.
Zoals te horen aan onze cd proberen we wel allerlei aspecten van death metal-land mee te pakken qua zang en gitaarpartijen en dit geeft enkel aan hoe breed onze hoek is. Zolang het maar binnen de ongeschreven regels van de death metal blijft.
Was de totstandkoming van Repulsive Slaughter een gemakkelijke zaak?
Zoals gezegd is er eigenlijk teveel gebeurd om op te noemen, het heeft lang geduurd tot we de groep gevormd hebben die we nu zijn. Er zijn heel veel leden gewisseld maar nu hebben we al enige tijd een goede combinatie. Er is zelfs een moment geweest dat er alleen nog maar een drummer en een gitarist was, maar toch wilden we zo graag de band levend houden, de aanhouder wint blijkbaar.
Het nieuwe album is in eigen beheer uitgebracht, doch kosten noch moeite zijn gespaard. Wie nam wat voor zijn rekening?
Natuurlijk hebben we allemaal ons steentje bijgedragen. De nummers zijn echter ofwel door Marc ofwel door Alex geschreven. We hebben bij het maken van de nummers veel tijd besteed aan de compositie, de partijen en de afstemming van instrumenten op elkaar en op welke manier we de partijen het beste konden spelen. Sander heeft voor de vocalen ook niet de makkelijkste weg gekozen. Hij heeft er naar gestreefd om zoveel mogelijk variatie in de zanglijnen aan te brengen. Dus niet alleen grunts, maar ook screams en een sporadische pig squeal. Voor de overall sound zijn we lang bezig geweest om een geluid te vinden waar we allemaal tevreden mee zijn. Het opnemen is deels gebeurd in Studio Moskou in Utrecht. De drums deels in de oefenruimte in Wormerveer, de gitaaren deels bij Alex, net als de vocalen en de bas. Voor het mixen gaan alle credits naar Alex. Doordat je op verschillende manieren opneemt is er een hoop te mixen en Alex heeft daar zeker de nodige uurtjes in zitten.
Voor wat betreft het geluid is de mastering het enige dat door een niet-bandlid is gebeurd. Robbert Kok van Disavowed heeft hier namelijk voor gezorgd en he did a very nice job!
Ook in de cover hebben we de nodige tijd gestoken. Ondanks dat het een eigen productie is leek het ons juist zaak om de cover er netjes en gelikt uit te laten zien. Dit is iets wat we zeker niet wilden afraffelen, het is toch je presenteerblaadje. Crisual design heeft precies gemaakt wat we wilden.
We hebben er een aardige duit en een flinke zak met tijd in zitten, maar zijn uiteindelijk zeker tevreden met Guesthouse of Screams.
Ondanks dat we deze eerste plaat in eigen beheer hebben uitgebracht, zijn we wel op zoek naar een platenmaatschappij voor in de toekomst. We zijn alweer bezig met nieuwe nummers die we met behulp van een platenmaatschappij nog beter en strakker neer kunnen zetten.
Hebben jullie een bepaalde leidersfiguur in de band zitten?
Nee, formeel niet. We zijn echt een democratie zoals die oorspronkelijk bedoeld is (lacht). Iedereen heeft dus een gelijke stem. Het is wel zo dat het zo gegroeid is dat er een bepaalde taakverdeling is. Vooral Alex en Marc schrijven de nummers, waar Sander dan de tekst op maakt. We zorgen allemaal voor een stukje PR en het regelen van optredens.
Waar gaat het eigenlijk allemaal over, inhoudelijk dan? Dode baby’s of maatschappijkritiek?
We zouden het eerder onder de noemer maatschappijkritiek zetten, al is dat wel een groot woord. Meer met het idee erachter de mens een spiegel voor te houden over gruweldaden die gepleegd worden. Daarnaast gaat het over individuen die compleet doordraaien in hun eigen waarheid. Tja, het is death metal, dus je zult geen thema’s als liefdesverdriet en andere weltschmerz bij ons tegenkomen. Precies wat de death metal-luisteraar dus graag hoort (lacht).
Ik zie jullie naam regelmatig terugkeren op affiches, jullie zijn best wel podiumbeesten als ik het zo zie. Hoe staat het met de agenda de komende maanden?
We hebben voor de komende tijd wel wat gigs staan of we zijn in onderhandeling met zalen, maar de agenda is helaas nog lang niet zo goed gevuld als we zouden willen. Bij deze de uitnodiging, want voor een potje bier en een kleine duit komen we graag even herrie schoppen!
Dat de agenda nog wat kaal is, komt deels omdat we natuurlijk de rustige vakantieperiode hebben gehad, maar we merken ook dat het voor een metalband niet meevalt om buiten de eigen regio gigs te krijgen. Buiten je eigen regio kent men je natuurlijk niet zo goed en weet men niet wat er van je verwacht kan worden. Daarnaast zijn er tegenwoordig zo godsgruwelijk veel bands dat het lastig is om je op voorhand te onderscheiden. We hopen dat we door de release van ons album wat meer naamsbekendheid zullen krijgen en dat het wat makkelijker wordt om gigs te scoren. Wellicht dat we dan gevonden gaan worden in plaats van op zoek te gaan.
En ja, tijdens een liveshow hebben we als band de kans om de agressie in de muziek zo goed mogelijk te laten overkomen, iets wat je met een cd altijd maar voor een deel voor elkaar krijgt. We gaan live behoorlijk op in wat we doen, dus we gaan dan ook flink uit ons dak op het podium. Dat is tenslotte echt waar we het voor doen.
Hou je daar eigenlijk iets aan over, als je als “beginnende” band gaat optreden enkele honderden kilometers verder?
We zijn in het verleden ook wel naar Frankrijk en Engeland afgereisd om optredens te doen, vaak was dat een ruil van optredens met bands uit dat land zodat zij hier konden spelen en wij daar. Daar verdien je natuurlijk geen moer mee maar moet je meer zien als een roadtrip en ’t is tof om eens ergens anders te spelen. We proberen wel zoveel mogelijk de onkosten te dekken maar dat lukt lang niet altijd. Onze gages gaan voornamelijk op aan het aanvullen van de staatsschatkist via brandstofaccijns. Dat vinden we niet erg, we hebben echt op de gekste plekken gespeeld, van een kraakpand tot een vrij grote zaal ergens in Flevoland voor een kip en twee koeien. Je moet er de lol van blijven inzien en daar zijn we goed in.
Waar is jullie hoofdkwartier eigenlijk? Hebben jullie een vaste stek?
The Cave in Amsterdam is eigenlijk onze vaste stek geworden wat betreft optredens, we zijn daar altijd welkom geweest. Oefenen doen we in Studio Jottem te Wormerveer, we komen allemaal uit verschillende steden en dit was eigenlijk altijd de basis.
Hou je je ook wat bezig met bands uit de buurt of concertbezoeken, of is het familiale leven de grote slokop naast je reguliere baan?
We hebben het natuurlijk allemaal erg druk met onze eigen levens maar we gaan ook zeker samen wel eens even pilsen of naar een concert. We hebben zoals gezegd een overlappende smaak qua muziek dus samen een avondje metal kijken is altijd gezellig. Daarnaast gaan een aantal van ons ook naar technofeestjes of andere muziekstijlen. Maar puntje bij paaltje kiezen we allemaal voor metal. Ermee opstaan en ermee in slaap vallen, want er is een hoop goeie muziek in metalland te vinden!
En tja, druk zijn we allemaal met studies of werk en Marc heeft er zelfs een gezin bij.
Zo, dat was het voor mij. Wat staat er vandaag nog op het programma?
Vooral nog even zorgen dat mensen de reviews lezen en onze website checken omdat we Repulsive Slaughter echt naar een hoger level willen tillen. Wij geloven erin en in een perfecte wereld zou er enkel metal zijn.
Alvast bedankt! Nog een woordje voor de lezers?
Ben je nieuwsgierig geworden naar de cd of valt er ergens een avondje te rammen, wij houden ons aanbevolen. Op onze MySpace moet je zijn en iedere support kunnen we gebruiken!
Stay metal!
Zo is dat!
Links: