[b]Interview met HammerFall[/b]
Strijdvaardig als altijd begonnen de onvermoeibare tempeliers van [i]HammerFall[/i] onlangs een nieuwe Europese kruistocht, tot meerdere glorie van de nieuwe zilverling [i]No sacrifice, no victory[/i]. De bezetting is sinds [url=http://www.zwaremetalen.com/recensie/7031/HammerFall-Threshold.html]de vorige plaat[/url] behoorlijk gewijzigd: bassist Magnus Rosén [url=http://www.zwaremetalen.com/nieuws/7937/HammerFall-bassist-vertrokken.html]gaf er in 2007 de brui aan[/url] en gitarist Stefan Elmgren koos vorig jaar definitief voor zijn carrière als piloot. Nieuw personeel werd gevonden in de personen van gitarist Pontus Norgren ([i]The Poodles, Talisman, Jeff Scott Soto[/i]) en [url=http://www.zwaremetalen.com/nieuws/8230/Nieuwe-oude-bassist-voor-HammerFall.html]Fredrik Larsson[/url], [i]HammerFall[/i]-bassist van het eerste uur.
De gelegenheid om de ongekroonde koningen van de cheesemetal eens stevig aan de tand te voelen was voor mij als schaamteloze fan van het eerste uur onweerstaanbaar. Voor aanvang van de show in Tilburg op 27 februari stonden drummer Anders Johannson en bassist Fredrik Larsson uw verslaggever – met op de achtergrond een soundcheckende [i]Osdorp Posse[/i] – uitgebreid te woord.
[b]Fredrik, oude vriend, welkom terug![/b]
Fredrik: Dank je!
[b]Je speelde bas op het debuutalbum [i]Glory to the brave[/i]. Daarna verdween je uit beeld, maar bent nu weer terug op het oude nest. Hoe is dat zo gekomen?[/b]
Fredrik: In de krant las ik dat Magnus [i]HammerFall[/i] had verlaten. Ik sprak Oscar (Dronjak, gitarist – KK) af en toe nog wel eens, maar had op dat moment geen idee dat ze van plan waren mij te benaderen. Plotseling nodigde Joacim (Cans, zanger – KK) mij echter uit voor een tripje naar de oefenruimte. Dat beviel enorm goed en ik moet je bekennen dat het echt geweldig is om weer terug te zijn!
[b]Waarom heb je besloten om “ja” te zeggen?[/b]
Fredrik: Als ik deze kans niet had benut, dan zou ik dat mezelf ontzettend kwalijk nemen. Overigens heb ik er nooit spijt van gehad dat ik de band in 1997 heb verlaten, omdat ik nog zoveel andere muzikale wegen wilde bewandelen, zoals ik met [i]Dispatched[/i] en meer recent met [i]Evergrey[/i] deed. Sinds [i]HammerFall[/i] ben ik echter niet meer in andere bands actief.
[b]Anders, op diverse video’s en DVD’s blijkt dat jullie tijdens een tour wel houden van een potje dollen, grollen of dingen slopen![/b]
Anders: (lacht) Dat beperkt zich niet tot touren hoor! Zelf ben ik eigenlijk een heel rustige, toegewijde en verfijnde jongen. Maar een camera in de buurt is mijn enige kans om ook eens gezien te worden, omdat we nu eenmaal een band zijn met twee enorme ego’s: Joacim en Oscar. Zij eisen doorgaans alle aandacht op en om daar doorheen te breken moet je wel eens wat vernielen!
[b]En doet Fredrik hier ook aan mee?[/b]
Anders: Zeker, hij moet wel! Maar als ‘knappe jongen’ van de band krijgt hij op andere manieren weer aandacht hoor! (lacht)
[b]Zijn dit soort zaken ook aanleiding geweest voor het vertrek van Magnus?[/b]
Anders: Absoluut, dat is dé reden geweest. Toen ik zelf toetrad tot [i]HammerFall[/i] vertelden Joacim en Oscar mij: het is ónze band, dus je houd je rustig en hoeft geen interviews te doen of songs te schrijven. Gelukkig gaan ze daar tegenwoordig volwassener mee om en loopt alles veel meer ontspannen. Dat neemt echter niet weg dat er al twee kapiteins zijn. Magnus wilde in alles hun gelijke zijn en ook als frontman fungeren, maar dat gaat gewoon niet. Dat trok ‘ie ontzettend slecht en zodoende heeft dat tot zijn vertrek geleid.
[b]Hebben jullie nog wel contact met hem?[/b]
Anders: Op zich wel, maar persoonlijk spreek ik Stefan een stuk vaker. Zijn vliegbasis ligt tien kilometer van mijn woonplaats vandaan, dus komt hij regelmatig langs.
[b]Bij welke maatschappij moet ik mijn vlucht boeken om me door Stefan te laten vliegen?[/b]
Anders: Dan zul je als doos moeten gaan, want het is een maatschappij voor vrachtvluchten! (lacht)
Hoe dan ook, Stefan kon een meer bescheiden plaats binnen de band wél accepteren. Begrijp me trouwens niet verkeerd: de [i]HammerFall[/i]-manier van werken pakt juist héél goed uit. Ze maken goede muziek waar de fans dol op zijn, dus waarom zou je dat veranderen?
[b]Goed punt inderdaad. Kwam Stefans vertrek eigenlijk als een verrassing?[/b]
Fredrik: Zijn vertrek op zich niet, maar het was wel veel eerder dan verwacht. Hij had net zijn opleiding tot piloot afgerond en kreeg direct daarna een baan aangeboden, wat vrij zeldzaam is.
Anders: Hij vroeg ons nog wel of het niet te combineren viel, maar Joacim en Oscar gingen daar – terecht – niet mee akkoord.
[b]Zij maken dus echt alle beslissingen, waarmee [i]HammerFall[/i] niet bepaald een toonbeeld van democratie is?[/b]
Anders: Nee, en daar maken we ook geen geheim van. Zo werkt het goed en bovendien denk ik dat er in de praktijk maar weinig democratische bands bestaan.
[b]Was het na deze stoelendans lastig om de twee nieuwe krachten te integreren in jullie vertrouwde sound?[/b]
Anders: Dat was eigenlijk vrij eenvoudig. Fredrik kende iedereen natuurlijk al, dus dat ging als vanzelf. Pontus is niet alleen een heel sociale kerel, maar ook een technicus en een ervaren geluidsman. Ik kende hem in die hoedanigheid al van een tour met [i]Yngwie Malmsteen[/i]. Dankzij hem hebben we voor het eerst gerepeteerd, dat deden we hiervoor nooit!
[b]Is [i]HammerFall[/i] een beter team nu?[/b]
Anders: Ja, want we spelen beter en de groep is hechter. Magnus gooide er nogal eens een abrupt “Aahh, fuck it!” tegenaan. Stefan en Pontus zijn allebei fantastische gitaristen, maar waar Stefan meer metalgericht is, ligt Pontus’ horizon wat breder.
[b]Hebben Fredrik en Pontus veel invloed gehad op de nieuwe plaat?[/b]
Fredrik: Het instrumentale [i]Something for the Ages[/i] is volledig van Pontus’ hand. Daarnaast hebben wij een ferme scheut frisse energie met ons meegebracht. Dat heeft de anderen wat scherper gemaakt; ik hoop dat de fans dat ook terughoren op de nieuwe schijf.
Anders: Al is het maar omdat Fredrik met plectrum speelt en Magnus niet. Verder zijn de verschillen ook weer niet heel groot.
Fredrik: Alhoewel Pontus met zijn soleerwerk natuurlijk wel een aardig stempel heeft weten te drukken. Verder droeg zijn technische bagage veel bij aan de opnames: hij kwam voortdurend met nieuwe ideeën. Charlie (Bauerfeind, producer – KK) was op zoek naar nieuwe elementen en al gauw zaten hij en Pontus urenlang allerlei kleine grapjes en geluidjes uit te proberen. Anders en ik kwamen af en toe langs om onze partijen in te spelen, maar Pontus sloot zichzelf liever twaalf weken onafgebroken op in de studio!
[b]Over special effects gesproken: welke beroemdheid hebben jullie gestrikt voor het gesproken intro van [i]Legion[/i]? En wie doet de “no”‘s in het titelnummer?[/b]
Anders: Voor [i]Legion[/i] zelfs twee beroemdheden: Oscar en zijn hond Leo! Oscar is gek op dat soort effecten. De “no”‘s komen uit de keel van Pontus, die een behoorlijke potje kan zingen. Live komt dat natuurlijk ook goed van pas.
[b][i]One of a kind[/i] werd samen geschreven met [i]In Flames[/i]-snarenplukker Jesper Strömblad, die tevens achter de drumkit zat op jullie debuut. Hoe is deze hernieuwde samenwerking tot stand gekomen?[/b]
Fredrik: Oscar was benieuwd of zij nog steeds samen een nummer konden schrijven en zodoende zijn ze daar eens goed voor gaan zitten. Het resultaat mag er wezen! Jesper was verantwoordelijk voor de snelle gedeeltes en Oscar voor het epische middenstuk. Laten we trouwens hopen dat het wat beter gaat met Jesper, want hij zit momenteel in een ontwenningskliniek vanwege zijn alcoholverslaving.
[b]Da’s minder zeg, laten we het inderdaad hopen… Knapt hij wellicht op van de recensies die [i]No sacrifice, no victory[/i] krijgt?[/b]
Anders: Nou, in Zweden hebben we toch zeker één goede recensie gehad!
Fredrik: Twee of drie waren erg lovend, maar de meeste scores komen neer op drie uit vijf punten. Ik denk alleen wel dat ze niet écht naar het album geluisterd hebben.
Anders: Naar mijn mening is dit album een tikkie beter dan de laatste paar, omdat het een grotere variatie kent aan toonsoorten, akkoorden, feelings en tempo’s. Zo is [i]One of a kind[/i] razendsnel en swingt [i]Life is now[/i] de pan uit. Er zit geen slechte song tussen, wat vroeger soms wel voorkwam.
[b]Als jij het een slechte song vindt, heeft dat dan geen enkele invloed op Joacim en Oscar?[/b]
Anders: Het punt is dat zij oprecht vinden dat elk nieuw album beter is dan ooit. Dat vind ik positief: zij geloven in zichzelf en dat is waarschijnlijk de belangrijkste reden dat we zo succesvol zijn. Zeker in de begindagen, toen met name Oscar belachelijk werd gemaakt om zijn uiterlijk. Zijn reactie is altijd geweest: “Het interesseert me geen moer! Ík vind het gaaf, dus ís het gaaf en de rest bekijkt het maar.” En als je dat maar lang genoeg volhoudt, dan wórdt het ook gaaf. Zelf zou ik nooit wegkomen met dergelijke kledij, maar Oscars koppigheid is wel de reden dat we zo’n grote naam zijn.
Fredrik: Doen waar je in gelooft en daaraan vasthouden. Dat is waar [i]HammerFall[/i] voor staat.
[b]Hebben jullie je persoonlijk wel eens wat aangetrokken van iedereen die jullie cheesy of ‘gay’ vindt?[/b]
Anders: Het gekke is dat het allemaal maar tonen, teksten en beats zijn. Hoe kan het ene nou meer ‘gay’ zijn en het andere minder ‘gay’? Ik snap best dat mensen ons cheesy vinden, maar ‘gay’ gaat me te ver.
Fredrik: Op zich was ik de band al uit toen [i]Glory to the brave[/i] verscheen, dus daar heb ik toen niet veel van meegekregen. Oscar en Joacim zullen echter altijd de muziek schrijven vanuit hun visie op goede muziek en niet vanwege de meningen van fans of haters.
Anders: Mensen weten wat ze kunnen verwachten. Zelfs als we ooit volledig door het toilet zouden worden gespoeld, dan nog zal Oscar daar in vochtige kleine zaaltjes staan in zijn leren pakje en hardnekkig van geen opgeven willen weten. Ik denk dat mensen dat soort leiders kunnen waarderen. Hij is bovendien de grootste liefhebber van deze muziekstijl en daarmee zeer nauw verbonden met de fans, terwijl Pontus en ik al in diverse andere bands hebben gespeeld. Ik ben lang niet zo ‘true metal’ als hij.
Fredrik: Klopt, jij bent een bandhoer! (lacht)
Anders: Inderdaad. Stel dat [i]HammerFall[/i] er om wat voor reden ooit mee ophoudt, dan hoor je mij niet klagen als [i]Rammstein[/i], [i]Thin Lizzy[/i] of [i]Madonna[/i] mij een belletje geeft. Oscar zit zo niet in elkaar.
[b]Even wat anders dan. Op YouTube staat een filmpje van de opnames van [url=http://www.zwaremetalen.com/nieuws/12103/Hammerfall-video-online.html]de videoclip voor [i]Any means necessary[/i][/url]. Was het leuk om de hele dag voor een kale groene muur te staan?[/b]
Fredrik: Het is in elk geval erg vreemd om te acteren terwijl er om je heen helemaal niets gebeurt! Maar saai was het zeker niet.
Anders: En de Servische filmploeg zorgde ervoor dat alles vrij vlot verliep. Probleem met die Serven is wel dat ze altijd en overal roken als een schoorsteen, terwijl het woord rookruimte daar niet in het woordenboek voorkomt. Zodoende moesten we onze kleedkamer isoleren. Bij één van die gasten kwam op een gegeven moment ook nog eens een klont witachtige substantie van tussen zijn tanden vandaan zetten, die pardoes in de koffie van Pontus belandde. Ik weet niet of het nou as, een stukje huid of kopkaas was, maar Pontus reageerde in elk geval met een ferm “Maakt niet uit, dat is goed voor de maag!”
[b]Als dát niet true is… Zeg Anders, niets lijkt jullie te dol als het om podiumversiersels gaat. Eerder zag ik in 013 al ijsbergen, een kasteel met ophaalbrug, 10 basdrums naast elkaar (H-A-M-M-E-R-F-A-L-L) en zelfs een ontluikende plafondbrand![/b]
Anders: Dat laatste was een ongeluk hoor! Het inferno bij een optreden van Great White (Rhode Island 2003, 100 doden – KK) schoot toen direct door me heen. Ik dacht “Ja ammehoela dat ik me daar [i]Heeding the call[/i] ga zitten spelen!” en maakte me uit de voeten. Gelukkig was een alerte kerel met brandblusser snel ter plaatse.
[b]Stel nou dat we alle aardse belemmeringen opheffen en de wildste [i]HammerFall[/i]-podiumfantasieën bewaarheid worden, hoe ziet een optreden er dan uit?[/b]
Fredrik: Vuur, vuur en nog eens vuur!
Anders: Ik ga voor bliksemschichten van honderd miljoen volt. Wellicht is een atoombom ook wel aardig om de show mee te beginnen.
[b]Heb je tijdens het vele touren verder nog mooie [i]Spinal Tap[/i]-momenten die je met onze trouwe lezers wilt delen?[/b]
Anders: Vaak is het een serieuze boel hoor, er wordt weinig aan het toeval overgelaten. In verre oorden kan dat soms wel anders zijn. Zo hadden ze tijdens een optreden in Costa Rica de P.A. áchter het publiek opgesteld!
[b]Dat klinkt heel exotisch. Zijn er andere oorden waar je graag nog zou vertoeven?[/b]
Anders: Nou, vergeleken met mijn woonplaats is Tilburg al een fantastische stad hoor, we komen hier heel graag! Maar ik zou graag een keer naar Australië gaan.
Fredrik: En ik naar Japan!
[b]Japan? Zeker omdat jullie daar echte rockgoden zijn?[/b]
Anders: Vreemd genoeg niet, [i]HammerFall[/i] is daar vrij onbekend. Bij Yngwie vielen de Japanners in de gloriedagen bijkans flauw, maar nu speelt hij in dezelfde “small shit places” als wij. (lacht) Ik denk dat we daar binnenkort zullen doorbreken, omdat ze een vertraging van tien jaar lijken te hebben.
[b]Goed heren, het was me een waar genoegen. Hebben jullie nog een mooie uitsmijter voor de bezoekers van Zware Metalen?[/b]
Fredrik: Kom naar onze shows, want [i]HammerFall[/i] klinkt beter dan ooit!
Anders: Bovendien hebben we ditmaal een heuse waterval met bijpassende lasershow! De waterval bevindt zich vóór de drums en de lasers maken daar figuren in.
Fredrik: Pontus maakte gisteren trouwens een flinke smakkerd door na een sprong uit te glijden over gemorst water van de waterval. Dit alles met een vernielde gitaar en bloederige hand als resultaat!
[b][i]Spinal Tap[/i] in optima forma dus. Bedankt mannen![/b]
Met dank aan Ward van der Torren voor de livefoto’s.
[b]Links:[/b]
- [url=http://www.HammerFall.net]HammerFall[/url]
- [url=http://www.myspace.com/HammerFall]HammerFall MySpace[/url]
- [url=http://www.nuclearblast.de]Nuclear Blast[/url]