Interview met Oceans of Sadness
Het Belgische Oceans of Sadness is een eigenzinnige band die al tijden aan een geweldige weg timmert, waar vooralsnog maar weinig mensen overheen gaan. Naar aanleiding van het zeer goed ontvangen nieuwe album Mirror Palace sprak ik met frontman en zanger Tijs Vanneste.
Hoe kijk je terug op 12 jaar Oceans of Sadness?
Het is iets dat eigenlijk altijd is blijven veranderen. Dat met elk nummer dat we gemaakt hebben, want we werken per nummer en niet per album. Als we genoeg nummers hebben maken we een album, dat we blijven evolueren.
Wat is voor jou het belangrijkste geweest in die twaalf jaar?
Het belangrijkste is toch wel dat we nog altijd met dezelfde band zijn, dat we geen radicale veranderingen moesten ondergaan maar op dezelfde manier konden blijven werken. Zeker als je kijkt naar andere bands, dat is toch wel een groot verschil, die zijn vaak puur voor de muziek bij elkaar. Bij ons is dat heel anders, wij zijn al ongeveer ons hele leven bij elkaar.
Kun je wat over de geschiedenis van de band vertellen?
De eerste belangrijkste gebeurtenis voor ons was in Nederland, toen we Metalbash wonnen. Dat was echt totaal onverwacht voor ons, omdat we eigenlijk nog een beginnend bandje waren en daar stonden toch al meer ervaren bands. Het was echt super dat we dat toen gewonnen hebben. Van dat moment is het eigenlijk heel hard gegaan, zeker in het begin.
Het jaar daarna kwam het eerste album uit en daarna hebben we het in Nederland toch enigszins laten zakken. We zijn daar nu wel weer verandering in aan het brengen met dit album. Maar we hebben toch een aantal jaar te weinig in Nederland gespeeld.
Het ligt denk ik ook wel aan het feit dat we natuurlijk niet de meest vanzelfsprekende muziek maken, we wijken toch wel sterk af van de normale metalbands. Je kan als band natuurlijk voor het succes gaan, maar wij gaan echt voor de muziek die we maken. Positieve daarvan is dat we echt onze eigen muziek maken, maar een nadeel is toch wel dat het allemaal veel langer duurt.
Dat is ook het belangrijkste verschil tussen jullie en andere metalbands?
Ik denk het wel, het was bij ons vroeger ook wel zo, in het begin wil je heel veel en dan vergeet je eigenlijk van het moment te genieten. En uiteindelijk in 90% procent van de gevallen raken bands gefrustreerd en kappen ze ermee omdat ze niet willen blijven vechten. Maar wij hebben dat idee dus echt niet, we hebben niet meer het gevoel dat we ergens tegen moeten vechten. We kunnen met onze ogen dicht volop voor de muziek gaan, het succes hoeft niet voor ons. We hebben allemaal onze fulltime jobs en een privé leven.
Het is te onzeker om nu nog vol voor de muziek te gaan?
Ja te onzeker en zelfs al is het zeker dan is het nog van korte duur. Daar bouw je geen leven mee op hè.
Jullie krijgen veel goede reviews, maar weinig mensen kennen jullie, waar ligt dat aan denk je?
Geen idee eigenlijk.. In België hebben we inmiddels wel onze vaste cirkel opgebouwd en hebben we al een aantal grote shows kunnen doen. Maar waar het echt aan ligt zou ik echt niet weten. Natuurlijk zou het leuk zijn al je moeite zich reflecteert op de steun die je krijgt maar wij proberen daar eigenlijk zo weinig mogelijk mee bezig te zijn. Gewoon hard blijven doorwerken en onze eigen weg blijven gaan.
We hebben wel vaker van die reacties gehad van ‘als jullie nu een beetje minder van dat en wat meer van dit’ maar dan zouden we van stijl gaan veranderen. Wij willen eigenlijk geen stijl van muziek spelen, we zijn constant opzoek naar een eigen stijl. Dan kun je geluk hebben zoals Faith No More vroeger en recenter System of a Down als je dan in een keer word opgepikt en je wordt dan gepromoot als ‘de nieuwe band’ dan kan dat wel lukken. Maar voor elke band die dat lukt zijn er talloze die falen.
We zijn tevreden met waar we staan en vanuit daar vooruit te blijven werken. We zijn ook al volop bezig aan de volgende plaat, die is zelfs al half klaar. We hebben nu 5 nummer af dus..
Dat is wel erg snel. Kunnen we dan volgend jaar al genieten van de volgende plaat?
Dat weten we nog niet, het kan zijn dat we dit jaar nog de studio ingaan of volgend jaar. Het moet goed zijn en we hebben bij Jens (producer Mirror Palace) al goede ideeën op kunnen doen maar we moeten nog bekijken wat haalbaar is. Daar wordt nog hard aan gewerkt.
Hebben de leden naast Oceans of Sadness ook nog andere projecten lopen?
Ik (Tijs) heb er verschillende maar de andere leden houden het voorlopig bij Oceans. Mijn muzieksmaak is heel erg breed en de dingen die ik doe gaan ook veel verder dan alleen metal. Als iemand me zou bellen en me ergens voor zou vragen en ik zie het zitten dan doe ik gewoon mee. Dus daardoor ben ik ook erg druk, een beetje te druk eigenlijk.
Jullie hebben vier albums uitgebracht en drie labels versleten, wat ging er mis bij de labels?
Mis ging er eigenlijk niks, het was vanuit ons oogpunt elke keer een stapje hoger. Eigenlijk zou Mirror Palace namelijk ook bij Apache uitkomen dat was de deal tijdens het opnamen en het mixen. Maar daar kwam verandering in omdat Jens (Bogren) (producer Mirror Palace) zo enthousiast was dat hij zei van ‘mannen geeft mij een aantal weken (lees 2 maanden) de tijd en ik zal voor jullie met labels gaan praten’. Want hij zou het spijtig vinden als deze plaat, evenals de vorige twee, alleen in de Benelux zou uitkomen en gepromoot worden. En zo kwamen we dus bij Scarlet.
Onze oude labels deden wat ze konden maar dat had ook zijn beperkingen. Dit is voor ons een grote stap vooruit en we zijn ook heel enthousiast over Scarlet omdat zij ook een aantal grote bands onder hun vlag hebben die wij zelf heel goed vinden.
Over dan naar het nieuwe album, Mirror Palace, hoe zou je deze plaat het beste kunnen omschrijven?
Qua genre weet ik het niet, dat weet ik ook vaak niet bij andere bands. Maar het belangrijkste is toch dat het album nieuw en verassend moet zijn. Dat is ons doel, door te combineren met andere muziekstijlen. In Mirror Palace zit ragtime en rock-‘n-roll komt er ook in voor en wij proberen dat te ‘vermetalen’ naar keiharde metal. Maar ook bijvoorbeeld van een samba ritme ineens naar zware death metal te gaan. Zodat mensen als ze gewoon luisteren harde metal horen maar achteraf erachter komen dat er weet ik niet hoeveel stijlen door elkaar werden gespeeld.
Waarom hebben jullie gekozen voor deze albumtitel en cover?
We hebben ze vooral gekozen omdat ze betrekking hebben op de teksten. We begonnen aan deze plaat in de periode nadat ik met m’n longen heb zitten rotzooien enz. Dat was een periode dat ik weinig kon doen en vooral moest rusten. Toen heb ik zitten denken en daardoor is het thema van deze plaat ontstaan.
Er is en wordt ook veel gezegd en geschreven over onze muziek, veel voor en veel tegen en deze plaat gaat er eigenlijk over dat je je daar niks van aan moet trekken. En ook dat je niet altijd moet geloven wat men je voorspiegelt, kritisch tegenover dingen staan, niet altijd geloven wat de spiegel zegt. Er zit echt een diepere betekenis achter waar ik nog wel uren over zou kunnen praten maar dat mag ook wel een beetje abstract blijven.
Die teksten waar je het over had, waar gaan die over?
In de teksten praat ik eigenlijk vanuit verschillende standpunten tegelijk in dezelfde nummers. Het ene moment gaat dat over dat je moet doen wat je goed doe en het andere het moment is het van Fuck da, ge moet dat gewoon andersom doen. Ik denk ook dat zoiets voor iedereen wel herkenbaar is, iedereen is tegenstrijdig.
En wie is verantwoordelijk voor deze tegenstrijdige teksten?
Dat doe ik (Tijs) allemaal. Maar daar wordt niet veel over nagedacht hoor, das puur intuïtief. Ik schrijf ook heel veel van de muziek mee en als we dan zo bezig zijn dan komt de tekst vanzelf al naar boven. Als dan achteraf dat nummer helemaal in mijn hoofd zit, dan komen de teksten er uit. Achteraf kun je daar wel dingen aan gaan vastknopen maar dat was gewoon het gevoel van dat moment.
Waar haal je inspiratie vandaan of heb je dat niet nodig?
Dat is niet echt nodig, dat stopt gewoon niet. Het is heel raar, als we samen komen, zoals bij sommige nummers van Mirror Palace, dan maken we hebben we enkele nummers op een of twee repetities afgemaakt. Ook van het nieuwe album hebben we nu al twee nummers klaar die op ene repetitie gemaakt zijn. De nummers moeten nog wel worden uitgewerkt natuurlijk maar het meeste gaat gewoon puur intuïtief en dat gaat ook goed omdat we goed op elkaar in spelen.
Het is dus echt een team?
Jaja dat zeker. Het schrijven van een nummer daar wordt ook niet al te lang over nagedacht dat is puur gevoelsmatig eigenlijk. Ergens eindigen en dan proberen verder te gaan met iets dat goed voelt.
Ben je daar dan achteraf wel ‘s ontevreden over? Want zoiets lijkt me toch een momentopname waar je later anders over kan denken.
Nee, dat eigenlijk niet. We nemen of schrijven ook geen nummers op dus als wij een nummer maken dan repeteren wij dat een week of langer en dan worden eventuele aanpassing vanzelf gemaakt. Het is wel zo dat we er dit keer op hebben gelet dat we niet teveel wilden zeggen in een keer.
Op Send in the Clowns waren we al heel goed bezig met wat we wilden doen maar als ik daar nu op terugkijk was dat toch een beetje te ADHD. Nu hebben we, in dat jaar tijd dat we de nummers hebben gerepeteerd, steeds gecheckt op dat wel goed zat. Maar op het moment dat we de studio ingingen stond alles vast, daarna is er niks meer gewijzigd.
Dus jullie gingen de studio in en toen.. Hoe verliepen de opnamens bijvoorbeeld?
Rock-‘n-roll, heel goed. We zijn schijnbaar heel snel want we hebben Mirror Palace in acht dagen opgenomen. Maar onze producer heeft ook gezegd van als we de volgende keer weer samenwerken dan wil ik dat jullie hier alles komen doen. Dan zit je echt weken in de studio, zoals hij dat met Opeth of Katatonia doet. We hebben gezegd dat we dat wel zouden doen maar eigenlijk weten we zelf niet goed hoe. Uiteindelijk zal het er op neer komen dat we het op onze eigen manier zullen doen.
Jens Bogren is niet de eerste de beste, waarom hebben jullie voor hem gekozen als producer?
We maken zoals ons label al zegt avant-garde metal, je weet dat je daar geen bakken met geld mee gaat verdienen. Toen zijn we gaan denken stel dat we nog zoveel jaar bestaan, wat zou dan nog een droom zijn die we zouden willen vervullen en dat was bij ons dus werken met een topproducer. Gelukkig was Jens superenthousiast en wilde hij graag met ons samenwerken.
En heeft deze droomproducer ook echt zijn stempel gedrukt op het nieuwe album?
Ja zeker. Die kerel is echt niet normaal, hij weet perfect wat zal werken en wat niet. Op momenten dat wij het niet wisten bracht hij uitkomst dan maakte hij duidelijk dat het op een bepaalde manier moest. En achteraf kwamen wij er ook achter dat hij 100% gelijk had. Die kerel heeft echt goude vingers.
De droom is dus uitgekomen?
Zeker en vast. We zijn zelfs vrienden geworden, hij komt ook nog eens naar België en wij gaan ook nog naar Zweden gewoon om elkaar op te zoeken.
Bij een nieuw album hoor ook een single en dus een clip. Kun je wat vertellen over de videoclip?
Ja, die zijn we aan het opnemen met Mirko Cocco, een Nederlandse regisseur van Italiaanse afkomst die onder andere al clips heeft gemaakt voor Epica en After Forever. Via onze Myspace kwam hij langs bij ons en zodiende zijn we toevallig in contact gekomen. We zouden niet het budget hebben om met hem een clip op te nemen maar we hebben hem met artistieke redenen kunnen overtuigen.
Kan je wat vertellen over de inhoud van de video?
Eigenlijk niet.. Het gaat een kort filmpje worden, niet echt een metalclip. Het zal voornamelijk een internet filmpje worden omdat het niet echt iets is dat de TV Stations zullen draaien.
Wanneer komt ie denk je uit?
We gaan de video dit weekend opnemen en die moet in juni ongeveer uitkomen. Het heeft geen haast, het is beter als we er lang over doen en een goede clip hebben dan maar snel en slecht.
Zijn er nog plannen, naast de reeds bekende shows, om nog een echte tour te doen?
We zijn vol op aan het zoeken. Als mensen ons willen boeken moeten ze maar contact met ons opnemen, wij komen wel spelen. We zijn zo in Nederland met de auto en we spelen graag.
Nog laatste woorden voor jullie fans op Zware Metalen?
Jazeker! Koop ons album! En voor de mensen die meteen afknappen op de naam Oceans of Sadness, we zijn helemaal geen gothic bandje. We maken gewoon keiharde metal, dus kom een keer naar een van onze shows! Awel tot ziens eh!
Links: