Interview Helena Iren Michaelsen
Recentelijk
kwam op ons forum
een nieuw topic waarin ex-Trail of Tears/ex-Sahara Dust zangeres Helena Iren
Michaelsen op zoek was naar muzikanten om een nieuwe band mee op te starten.
Voor velen is ze bekend door de negatieve berichten vanuit het Trail of Tears
kamp en van Mark Jansen (ex-After Forever, Sahara Dust/Epica). Wat mij hier bij
opviel is dat Helena zelf nooit aan het woord is geweest over alles wat er
omtrent haar persoontje is gebeurt en gezegd. Ik heb haar gevraagd of ze haar
versie van de verhalen aan ons kwijt wilde en dat wilde ze maar al te graag, zie
hier haar relaas.
Trail of Tears
Gedurende de opname van “Profoundemonium” gaat het fout met Trail of
Tears, volgens zanger Ronny ben je onmogelijk om mee te werken en je verlaat
Trail of Tears.
Het verhaal is een beetje anders. Ronny was al een geruime tijd jaloers,
omdat ik volgens hem te veel aandacht kreeg. Op “Profoundemonium” zijn veel van
mijn zangpartijen gewist. Ze waren volgens Ronny “te goed” en hij was opnieuw
bang dat ik teveel aandacht zou krijgen(!?) Ook zijn er na de opnames veel van
mijn teksten verdwenen. Ik hoorde de eindmix en dacht echt bij mijzelf; waar
zijn mijn teksten gebleven? De teksten hadden nu geen enkele betekenis meer. Ik
was zo kwaad daarover dat ik er mee wilden stoppen en ik heb geprobeerd om al
mijn zangpartijen van de cd te laten halen, maar daar heeft DFSA een stokje voor
gestoken. Het was volledig uitgesloten dat dat zou gebeuren.
Hoe is het zover gekomen? Ben je vrijwillig uit de band gegaan? Hoe kijk
je terug op de tijd met Trail of Tears?
Als er een foto geplaatst werd bij een artikel over de band stond ik er vaak
in mijn eentje op. Ronny was daar dan erg verbolgen over terwijl ik alleen maar
dacht dat iedere aandacht goed zou zijn voor de band. Bij een show in Vlissingen
heb ik een meisje het podium opgetrokken. Ze stond al de hele vooraan en ik zag
dat ze erg graag op het podium wilde komen. Ik heb haar op het podium getrokken
en heb voor haar gezongen. De mensen vonden het prachtig en iedereen stond te
klappen en te juichen. Opnieuw was Ronny boos, want hij vond niet dat je het
publiek moest betrekken bij de show. Want de aandacht van het publiek was op dat
moment gericht op dat meisje en niet op hem. Er waren veel meer van dit soort
situaties. Voor mij is het publiek heel belangrijk, zonder hen zouden we al die
shows niet kunnen doen. Ik zie het publiek als mijn gelijke met als enige
verschil dat ik op het podium sta en zij ervoor. Ik mag graag zien dat ze het
naar hun zin hebben. Het werd erger en erger met Ronny. Op een gegeven moment
wilde hij zelfs dat ik helemaal niet meer mocht bewegen op het podium, dat ik
stil in een hoek moest gaan staan zoals Sarah van Cradle bijvoorbeeld. Ik zing
vanuit mijn hart en ziel en kan niet een heel optreden doodstil blijven staan.
Na deze incidenten werd het mij ook wel duidelijk dat het niet meer ging en ik
ben dan ook naar de opnames van “Profoundemonium” uit de band gestapt. Ik kreeg
steeds minder vrijheid en Ronny’s gedrag werd erger en erger. Hij probeerde uit
alle macht zijn trots en arrogantie te beschermen. Hij wilde een soort 2e Dani
Filth worden, een evil demon. Onze muziek was destijds daar helemaal niet op
geschreven. Ze zijn nu ook veel meer de Dimmu Borgir kant op gegaan. Dat is nu
hun huidige image en hun nieuwe stijl.
Wat vind je van de releases van Trail of Tears na je vertrek? En wat vind
je van je vervangster Catherine Paulsen?
Ik ken mijn vervanger niet, maar ze past prima in de nieuwe stijl en Ronny
heeft nu hoe hij het wilde hebben. Er zijn weinig vrouwelijke vocalen over en
hij is nu het gezicht van de band. Ik wens ze dan ook alle succes in de
toekomst.
Sahara Dust
Vorig jaar mei werd bekend dat je ging zingen bij de nieuwe band van
ex-After Forever gitarist/zanger Mark Jansen. Heb je tussen Trail of Tears en
Sahara Dust nog iets aan muziek gedaan? Hoe heb je hem ontmoet?
Ik werd gebeld door Transmission Records of ik op dit moment nog iets te doen
had. Ik werd uitgenodigd voor een ontmoeting. Ik werd daar gevraagd om
gastvocalen te doen op de Black Horizon cd. Dat was een grote eer voor me, omdat
het album is opgedragen aan een persoon die nu niet meer onder ons is. Via
Transmission Records kwam ik rond die periode ook in contact met Mark Jansen die
net op dat moment uit After Forever was gezet. Ik kende After Forever niet en
van Mark Jansen had ik al helemaal nooit gehoord. Maar het leek me wel leuk dus
ik heb ja gezegd zonder de mensen ooit ontmoet te hebben, waar ik dus nu veel
spijt van heb.
Vervolgens kwam krap 2 maanden later het bericht dat je Sahara Dust alweer
verlaten had en dat je terug was gegaan naar Noorwegen. Waarom ben je met SD
gestopt?
Het werd me al vrij snel duidelijk dat Mark Sahara Dust had opgericht als
ultieme wraak op After Forever, omdat ze hem uit de band hadden gezet. Hij wilde
ook zo snel mogelijk een album op de markt hebben en dat ik daarop de vocalen
zou verzorgen kwam hem erg goed uit. Er is al een After Forever en ik was niet
van plan om in een band te gaan spelen die als enige doel heeft ”wraak”. Ik werd
er doodmoe van dat er op iedere oefensessie een boel tijd werd gespendeerd aan
het afbranden van After Forever waarin vooral Floor het moest ontgelden. Ik
vertelde hem dat hij beter kan proberen iets nieuws op te zetten dat zich te
laten leiden door agressie jegens zijn oude band. Ik denk dat hij daarom vertelt
dat ik de muziek naar mijn hand wilde zetten. Ik vind het erg kinderachtig om op
deze manier te reageren op je oude band. After Forever is een goede band en kan
niet vervangen worden door iets anders.
In een interview met de Aardschok laat Mark Jansen zich nogal negatief uit
over jou. Hij beschuldigt je ervan dat jij je zin probeerde door te drijven over
de te maken muziek. Wat is jouw versie van dit verhaal?
Ik ben ermee gestopt omdat ik Mark beter leerde kennen en nadat ik zijn
werkelijk redenen wist voor het opstarten van Sahara Dust was ik niet meer
geïnteresseerd. Ik begrijp best dat hij pissig is op mij, want zijn hele
planning werd nu in de war geschopt. Hij had al een boel media aandacht weten te
krijgen en hij had al weer behoorlijk de grote broek aangetrokken. Ik vind het
ook wel vreemd dat hij alle aandacht op mijn persoon richt. De muziek zou voor
zichzelf moeten spreken ongeacht of ik de zangeres ben of een andere zangeres.
Ik vind het ook erg kinderachtig om mij in Aardschok een heks te noemen. Ook zou
ik alleen maar ballads willen zingen. Nu hadden we 5 nummers waarvan 1 een
ballad was en zie niet in wat er mis is met een goede metalballad. Hij probeert
nu op een negatieve manier media aandacht te krijgen door slechte dingen te
zeggen over andere mensen. Het interview zou eigenlijk over zijn nieuwe band
Epica moeten gaan, maar het is voor het grootste deel een klaagzang over wat
andere mensen hem wel niet hebben aangedaan. Ik ben teruggegaan naar Noorwegen
omdat ik moelijk werk kon krijgen in de buurt waar ik op dat moment woonde. Er
was geen andere mogelijkheid.
Black Horizon
Je laatste wapenfeit is een guestappearance op het debuut album van Black
Horizon (Infinity Of Chaos). Hoe ben je hier terecht gekomen? Hoe is de
samenwerking met deze jongens verlopen?
Ik kwam via Transmission Records met hen in contact. Het was een speciale
ervaring voor mij. Het zijn vreselijk aardige mensen en het was erg fijn om met
hen te werken. De zanger (Dr No) kan heel goed een bepaalde atmosfeer creëren
met zijn stem. Ik hoop dan ook oprecht dat deze band het gaat maken in de
toekomst. De tijd met Black Horizon zal altijd een speciale plek in mijn hart
behouden.
De Toekomst
Je hebt je nu weer in Nederland gevestigd, en zoals we op ons forum al
zagen ben je op zoek naar muzikanten voor een nieuwe band. Welke stijl
muziek ga je maken met deze band?
Het is een project dat in Noorwegen ben gestart. Het heet Imperia en het is
vrij harde operametal. Geen softe gothic metal. Ik heb er al wat materiaal van
en ben op zoek naar een band om het mee uit te voeren. Ik heb ook een demo
getiteld “Angel 2003”. Daar staat zo ongeveer alles op wat ik momenteel doe op
muzikaal gebied. Op aanraden van kennissen van mij ga ik er eerst mee naar een
paar platenmaatschappijen. Ondertussen ga ik door met nummers schrijven.
Heb je al muzikanten gevonden?
Via het internet heb ik al contact met muzikanten, maar ik heb nog geen
keuzes gemaakt. Ik wil niet overhaasten. Geïnteresseerden kunnen mailen op
Saharaangel2002@yahoo.com. Wat ik
al wel vast kan melden is dat ik de gastvocalen zal gaan verzorgen op de
volgende cd van the Monolith Deathcult. Ik ken de mensen van The Monolith
Deathcult erg goed. Ik zal de backgroundchoirs gaan verzorgen die nu nog uit een
synthesizer komen.
Wordt deze band een soort muzikale wraak op Trail of Tears en Sahara Dust?
Nee, muziek is mijn leven. Ik wil niet in een band spelen met wraak als de
drijfveer. De wijsheden die ik heb verkregen door fouten in het verleden, neem ik mee naar de toekomst. En de rest blijft in het verleden.