Urfaust – Empty Space Meditation

De zwarte magie van Urfaust komt ons wederom ten gehore! Krankzinnige atmosferen, ziekelijke meditaties en ritualistische bezweringen behoren tot hetgeen het tweetal al dertien jaar weet op te roepen uit de donkerste hoeken van hun geïntoxiceerde zielen. Empty Space Meditation heet dit geschifte offer aan het altaar van de fles en het is het vierde volwaardige album dat de band uitbrengt om de dronken lust van de luisteraar te stillen.

Urfaust weet zich al die jaren steeds weer op een manier te manifesteren die afwijkt van de vorige gedaante, maar blijft trouw aan een lo-fi geluid, waarbij de ziekelijke, gestoorde atmosfeer centraal staat. Niet alles is black metal, maar, zoals wel vaker het geval is bij dat genre, is er een grote kruisbestuiving met ambient. Er is echter niemand die het zo wonderbaarlijk geslaagd ten gehore brengt als Urfaust. De absurde, met folklore doordrenkte atmosfeer van de muzikale uitspattingen is uniek in zijn soort en roept niet alleen visioenen op van naar drank riekende keldergewelven, maar ook mistige steegjes achteraf, gelegen in de schimmige dorpjes in de verlsuierende mist op onze deels in obscuriteit verhulde Nederlandse bodem.

Empty Space Meditation bestaat uit zes delen, zeer toepasselijk Meditatum I-VI genoemd. Na een onheilspellende introductie in de wereld van Urfaust, barst het geweld los bij het tweede nummer, waar we een waarlijk furieuze blackmetalrazernij te horen krijgen, met een agressie die niet direct het handelsmerk van de band is. Toch is dit ook op en top Urfaust, precies zoals we de band gewend zijn, wat mede komt door de vocalen. Die maken de bekende afwisseling tussen een gil die je in een mentale instelling verwacht en een naargeestige, haast kerkelijke zang, die er bij mij keer op keer in slaagt om een gevoel van onbehagen op te wekken. Het album wordt onderbroken door borrelend keelgezang, onderbouwd door atmosferische muziek, maar alles klikt in elkaar en brengt uiteindelijk een zeer cohesieve plaat naar voren, de ritualistische atmosfeer de hoofdrolspeler is.

De productie is bijzonder vol en warm en hoewel het lo-fi-aspect van de muziek bewaard is gebleven, is dit toch de meest geslaagde productie die de band tot nu toe heeft gehad. Dedoor atmosfeer gedreven onderdelen van de muziek staan als een huis, waar die in het verleden nog weleens te lijden hadden onder een te zacht volume, waar de black metal even gruizig is als we mogen verwachten van deze heren. Het is tekenend voor de kwaliteit van de productie, als je in achting neemt dat dit een bijzonder diverse plaat is. De opener is een fantastisch ambient stuk, waar zijn opvolger een veelzijdig blackmetalnummer is. Meditatum V is dan weer een zeer ritualistisch stukje muziek, waarbij de monotone drumlijn en een herhalende vocale melodie bezwerend werken. Toch blijft de productie overeind, waarvoor hulde.

Het is Urfaust weer gelukt om ons een waarlijk bijzondere ervaring te laten beleven. Dit klinkt veel te positief voor een naargeestige en sombere plaat als Empty Space Meditation, maar is wel wat het is. Een album van Urfaust blijft een bijzonder iets, ondanks de vele releases tussen deze en het vorige album. Laat ons hopen dat het niet opnieuw zes jaar wachten is tot ons een dergelijk werk wordt gebracht, want dat zou pas echt naargeestig zijn.

 

urfaust-cover

Label:

Ván Records, 2016

Tracklisting:

  1. Meditatum I
  2. Meditatum II
  3. Meditatum III
  4. Meditatum IV
  5. Meditatum V
  6. MeditatumVI

Line-up:

  • VRDRBR – Drums
  • IX – Gitaar, Vocalen

Links:

Score:

89/100