Waar de uitbraak ooit begon: Pestilence voor even terug in Enschede

Als we denken aan één van de grootste old school metalbands uit de Lage Landen, dan is Pestilence toch zeker een band die de Nederlandse vlag met verve heeft doen wapperen in metalland. Consuming Impulse is een deathmetalklassieker van formaat en nu dertig jaar later brengt de huidige incarnatie van de band het album integraal aan de man. Pestilence werd opgericht in 1986 en waar beter dan diens geboorteplaats Enschede kan Zware Metalen getuige zijn van een vertolking van Consuming Impulse op het podium? Redacteur Frank Geerligs was aanwezig in de Enschede locatie van Metropool (het voormalige Atak) en trof de band van Patrick Mameli in vorm aan, bijgestaan door nog twee supportacts van eigen bodem.

 

Magnacult timmert al een tijdje aan de weg. Toch bracht het in zijn veertienjarige bestaan slechts drie albums uit. Uw redacteur was echter tot aan vanavond nog niet bekend met het repertoire van de Amsterdammers. Metal Archives schaart de band in de genres death, groove en metalcore. En dat is wel een treffende opsomming te noemen voor het geluid dat deze band teweeg brengt. Dat gesproken wordt van de nodige ervaring van de heren, dat is er wel van af te zien en te horen. De band ramt met veel souplesse door zijn set heen, maar toch weet de muziek niet geheel op uw aanwezige pennenlikker aan te slaan. Lekkere breakdowns en goede riffs doen het headbangen niet vergeten en hoewel de nummers van Magnacult allen van een vurige aard zijn, blijft het vooral bij oerdegelijk. Het materiaal an sich laat echter te weinig indruk achter. Zanger Seb doet zijn best een twijfelende mosher een pit te laten openen en bij het aanbreken van het laatste nummer is de eerste pit van de avond toch een feit geworden. Wat de mannen op het podium betreft: wapperende haren en een kale headbangende kop met een sik, dat is de grote herinnering die deze band vanavond achter zal laten. Meer dan prima openingsband, maar niet eentje welke zelf grote aantallen gaat aantrekken.

Bleeding Gods bracht aan de start van vorig jaar zijn tweede album uit, Dodekathlon, uitgebracht via Nuclear Blast. Collega Clemens was laaiend enthousiast over het album en hoewel deze band nog niet eerder op de radar van uw redacteur was verschenen, is dit de avond die daar verandering in gaat brengen. Want Bleeding Gods is een fenomenale band van eigen bodem, waarvan het materiaal gewoonweg verrukkelijk te noemen is. Bij vlagen klinkt het bombastisch, hoewel het toetsenwerk soms een beetje kitscherig klinkt, maar in zijn geheel passen de puzzelstukjes perfect in elkaar. De strot van frontman Mark Huisman klinkt zo verrookt wanneer hij spreekt, dat je je niet kan ontrekken aan de gedachte of er elk moment bloed zal worden opgehoest. Het levert in ieder geval een strot van jewelste op die essentieel is in de bombast van de muziek van Bleeding Gods. Iets dat ik juist een beetje miste bij het Enschede Shiva Hypothesis vorige maand. Een subtiele boks tussen bassist Jessica en gitarist Ramon toont maar weer aan dat het goed is vanavond. Bleeding Gods heerscht!

En dan gaan we naar Pestilence. Hoewel opgericht in 1986 hield de band het in 1994 voor gezien. Een reünie kon echter niet uitblijven en in 2008 blies bandleider Patrick Mameli de band nieuw leven in met enkele andere oudgedienden. Anno 2019 is Pestilence echter puur nog het kind van Mameli met inmiddels heel wat andere muzikanten in de gelederen. Het album Consuming Impulse klinkt persoonlijk mede zo goed dankzij de vocalen van Martin van Drunen (Asphyx), maar toen zijn aanwezigheid in de band nog het geval was bescheet uw redacteur zich nog in zijn luiers. De vocalen van Mameli hebben in verhouding wat meer een hardcore punk of thrashkarakter, ten opzichte van die van Van Drunen en dat is dan ook het voornaamste hoorbare verschil. Zoals altijd staat het pak melk weer paraat voor de spierbundel. Hoewel Mameli al lange tijd in Rotterdam woont geeft hij meteen aan hoe mooi hij het vindt om weer terug te zijn in Enschede. Door de avond heen begroet hij geregeld wat oude bekende gezichten in publiek, zij het met naam of met het vingertje. Het haar van Mameli is overigens ook ronduit opvallend, met slechts een lange blonde rattenstaart op zijn verder kale hoofd. Datzelfde blonde haar leverde hem vorig jaar overigens nog een schaamteloos opportunistisch moraalridderakkefietje op met de Amerikaanse zuigers van Metalsucks. Maar dat terzijde.

Consuming Impulse wordt met voldoende passie, maar toch ook heel zakelijk afgeleverd, en je moet toch ook wel een ontzettende tit zijn wil je niet kunnen genieten van nummers als Out Of The Body en Deify Thy Master. Zeker één bezoeker gaat er zo in op dat hij geregeld op het podium verschijnt om te gaan crowdsurfen en heeft daarbij niet door dat Mameli hier alles behalve van gediend is. Even denkt uw redacteur vanavond getuige te worden van een legendarisch moment dat op YouTube zou kunnen verschijnen onder de naam ‘Pestilence singer destroys a fan on stage’, maar Mameli houdt het bij een boze blik en verlegt zijn focus op zijn nummers. Na Reduced To Ashes is ‘level one bereikt’ en volgen er nog een aantal toegiften. Uw redacteur is echter met het openbaar vervoer en kan slechts The Secrecies Of Horror nog volledig meepakken om vervolgens onder de klanken van Twisted Truth de Enschedese locatie van Metropool te verlaten. Voor even was de naam Pestilence terug, daar waar het ooit allemaal begon.

Datum en locatie

22 Maart 2019, Metropool, Enschede 

Links