In Flames, Devil Driver & Caliban, 22 april, 013 Tilburg

In Flames, Devil Driver & Caliban, 22 april, 013 Tilburg

Public Transportation Hell – zo zou je mijn reis van mijn werk (Eindhoven)
naar poppodium 013 (Tilburg) het beste kunnen beschrijven. Compleet Brabant heb
ik vanuit de bus mogen aanschouwen. Files, dronken fietsers, sprinkhanenplagen,
alles heb ik moeten trotseren om uiteindelijk nog op tijd voor de poorten van
013 te staan. Alleen de ijzige Russische tundra’s zijn mij nog bespaard
gebleven. Oh ja, en in St. Oedenrode is Antje vijftig geworden.

Ik haat het Zuiden.

Over naar de muziek. Als eerste betreedt het Duitse Caliban het podium, en
maakt een heel redelijke indruk. Ik moet eerlijkheidshalve bekennen de band
slechts van naam te kennen, maar ik kan wel zeggen dat de muziek wel héél erg
beïnvloed is door In Flames. En dat vind ik altijd een beetje jammer, om
dezelfde soort bands in een voorprogramma te zetten. Muzikaal is er echter niets
op aan te merken wat de heren ten gehore brengen, en het geheel komt uitermate
explosief over.

Wat ik vervolgens niet van Devil Driver zeggen kan. De band rond oud Coal
Chamber –brulboei Dez kan mij zeer zeker niet bekoren. De muziek van de band is
rauw en energiek, maar klinkt in mijn oren niet zoals het zou kunnen, en doet
mij daarnaast te veel denken aan bands als Soulfly en Coal Chamber, en dat is
simpelweg mijn muziek helemaal niet.

Die van In Flames is dat echter wel! De heren blazen af met Dead Alone,
afkomstig van het nieuwe album Soundtrack to your Escape, en direct zit
de sfeer er perfect in. De lichtshow is effectief, en het spel is retestrak. In
het eerste gedeelte van het optreden komen vooral nummers van Clayman
langs, waar onder anderen Pinball Map en Square Nothing van worden
gespeeld. Van andere werken komen het prachtige Cloud Connected,
Gyroscope
en het moddervette Episode 666 voorbij. De band is lekker
op dreef, en speelt vol overgave.

in flames

in falmes

Het tweede gedeelte staat vrijwel geheel in het teken van het nieuwe album,
waar nog eens zes nummers van worden gespeeld, voordat met My Sweet Shadow
het eindsignaal alweer wordt gegeven. In Flames laat zich echter niet meer terug
roepen voor een toegift. Wellicht de enige lichte smet op een verder perfecte
(en heel gezellige) metalavond in 013.

Fotografie: Martien Wolters

Links: