Children of Bodom, Soilwork, Shadows Fall.
4 mei 013 Tilburg
Het is niet het eerste waar je aan denkt om op een zonnige zondagmiddag naar
Tilburg af te reizen om daar een concert mee te maken. Desalniettemin was het
aardig interessante package die vandaag de bühne betrad. Hetgeen meteen opvalt
is het over het algemeen erg jonge publiek en het grote vrouwelijke aandeel. De
drie bands hebben heel wat hoge verwachtingen waar te maken…
Eerste band van vanavond wordt gevonden in Shadows Fall, een band die
het beste omschreven kan worden als een mix tussen bands als In Flames en
Soilwork, de Amerikaanse thrashmetal bands en de betere metalcore. De heren
weten deze opmerkelijk en interessante mix van stijlen meer dan overtuigend te
brengen, met een zanger/frontman die niet alleen vocaal zijn mannetje staat maar
ook qua uitstraling veel te bieden heeft. Een krachtige en energierijke show
wordt neergezet en het nog schaars aanwezige publiek lijkt het goed te pikken al
zijn de reacties op de vingers van één hand te tellen. Beukende gitaarlijnen
worden gecombineerd met krachtige en stuwende drums, wat in samen met de vocalen
tot een vol geluid zorgt. De sporadisch beatdown riffs bezorgen mij regelmatig
wat adrenalinekicks. Jammer dat zo’n band niet echt tot zijn recht komt in een
grote zaal met publiek wat hier weinig mee schijnt te kunnen. Toch een band om
zeker in de gaten te houden
De beurt aan Soilwork. De band die doormiddel van deze tour zijn
laatste sublieme album “Figure Number Five” promoot, slaagt hier goed in.
De band weet een meer dan overtuigende set neer te zetten met nummers als "As
We Speak", "The Bringer", "Rejection Role", "Follow the Hollow", "Brickwalker”
en het meesterlijke “The Mind Maker”. Als toegift krijgen we nog
“Distortion Sleep”, al met al een energieke en goede show. Echter zat er ook
aan dit concert wat minpuntjes, het geluid was bij vlagen gewoon slecht. De
cleane zang viel redelijk vaak weg in de brei van geluid, en het volume van de
diversie gitaarloopjes en solo’s stond ook vaak veel te zacht. Verder een show
die er mocht zijn van een band die klasse aflevert.
Tsja, het was al heel snel duidelijk waar het overgrote deel van het publiek
voor kwam. En vanaf de eerste tonen was het duidelijk dat zij die eer ook
toekwamen. Na een vrij grote pauze na Soilwork neemt Children Of Bodom
totaal bezit van het podium en ieders aandacht. Zonder enige moeite en met
een overweldigend enthousiasme worden de vele krakers van de band afgewerkt.
Nummers als “Silent Night, Bodom Night”, “Hate Me”, “Everytime I Die”, “Lake
Bodom” en “Bodom After Midnight”, “Downfall” maken het publiek
totaal los en worden door vele kelen meegezongen. Ook nummers van het nieuwe
album worden gedaan, de reacties zijn minder, maar nummers als “Six Pounder”
kunnen mij toch overtuigen, terwijl ik het op CD eigenlijk weinig vond. Ook het
verwachtte “War Of Razors” wordt niet vergeten, een geweldig duel wordt
uitgevochten tussen Janne Warman (keyboards) en Alexi Laiho (gitaar), er wordt
tegen elkaar gesoleerd alsof het leven er vanaf hangt. Daarna krijgt Jaska
Raatikainen een kans om zijn kunsten achter de drums te vertonen middels een
geweldige drumsolo. Helaas wordt mijn hoop niet beantwoord en volgt er geen
bassolo door (de wel begeerde) Henkka Seppälä. De band laat zien een waardige
headliner te zijn en stelt zijn status als band nog vaster. En spetterende show
en een geweldige avond.
Foto’s :
Kim Van haver