In Willemeen in Arnhem draaide het 26 november slechts om één zaak: plezier! Op het programma staan twee bands: namelijk Black Mirrors, een jonge band uit Brussel en The Night Flight Orchestra, het ‘pretproject’ van Björn Strid, David Andersson (beiden bekend van Soilwork) en Sharlee D’Angelo (Arch Enemy). Met het goed ontvangen album Sometimes The World Ain’t Enough op zak trekt de Zweedse rockband door Europa onder de titel Sometimes Europe Ain’t Enough. Zware Metalen houdt wel van wat afwisseling en stuurde fotograaf Markus Wiedenmann naar het optreden in Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer op 25 november en redacteur Marleen naar de show in de Willemeen in Arnhem op 26 november.
In de auto onderweg naar het verre oosten van het land werd al vleitig geoefend met de teksten van de setlist die van tevoren was opgezocht op setlist.fm. Want als er één band is waarmee je live heerlijk kunt meezingen, dan is het The Night Flight Orchestra wel! Ik dacht ruim op tijd te arriveren voor supportact Black Mirrors, maar helaas begon deze band veel eerder dan was aangegeven. Jammer, want collega Yves was erg te spreken over deze catchy psychedelische rockers en ik was erg benieuwd. Moonstone van de eerste langspeler Look Into The Black Mirror was al ingezet toen ik mijn jas bij de garderobe weg hing. Enfin, het zij zo.
Zangeres Marcella Di Troia valt gelijk op met gekleurde strepen op haar gezicht en veren die aan haar microfoonstandaard hangen. Ze barst van de energie en het lijkt dat alle energie in de zaal is geconcentreerd op het podium zelf. Het publiek kijkt namelijk van een afstand een beetje de kat uit de boom. Slechts enkelen die wat vooraan staan, bewegen hun hoofd op het ritme van de eigenlijk toch behoorlijk opzwepende muziek. Ze vraagt daarom het publiek om wat dichterbij te komen staan, “we don’t bite”. Het is natuurlijk ook gewoon een nuchtere maandagavond en waarschijnlijk zijn de meesten gekomen voor The Night Flight Orchestra. Maar Marcella danst lekker door op het podium en met Lay My Burden Down zijn de invloeden van Queens Of The Stone Age en Janis Joplin erg goed te horen. Daarna vraagt Marcella of we MC5 nog kennen. Een bescheiden deel van het publiek steekt de hand op. Black Mirrors heeft namelijk een cover van de rock/proto-punkband uit de jaren zestig voor ons in de aanbieding, Kick Out The Jams. Tot slot krijgen we Burning Warriors, naar mijn bescheiden mening het beste nummer op de laatste plaat. Een perfect gekozen nummer om mee af te sluiten, omdat hierin met vele tempowisselingen goed naar een climax wordt toegewerkt. Wat een geweldige gitaarsolo! Ik kreeg er stiekem toch een beetje kippenvel bij. Dank Black Mirrors, ik ben opgewarmd voor The Night Flight Orchestra!
Rond de klok van half tien stijgen we dan op met The Night Flight Orchestra. Bij opkomst nemen de acht(!) bemannings/bandleden kalmpjes hun plaats in op het podium en proosten de stewardessen en achtergrondzangeressen Anna en Anna met een glaasje witte wijn. Ze staan in keurige paarse jurkjes die matchen met het pak van Björn Strid achter een glittermicrofoon klaar om te schitteren vanavond. Ready for take-off! Wij stijgen gelijk tot grote hoogte met Sometimes The World Ain’t Enough. De titelnummer van het laatste album zet een grote glimlach op je gezicht, ook mede door de Hawaii-blouses en andere ‘foute’ retrokleding van de bemanning.
Dan gaan we terug naar eerder werk met Living For The Nighttime, afkomstig van Skyline Whispers uit het jaar 2015. Het voelt echter alsof het nummer afkomstig is uit de jaren tachtig. Met The Night Flight Orchestra maken wij vanavond eigenlijk gewoon een reis door die tijd. Midnight Flyer van Amber Galactic wordt perfect uitgevoerd en wordt dan ook woord voor woord met een zéér valse stem meegezongen door uw recensente. Aansluitend komt Turn To Miami, een van de meest swingende nummers inclusief keyboard en synthesizer van Sometimes The World Ain’t Enough, en het publiek komt al aardig los. Björn is niet alleen blij met de dansende vrouwen vooraan bij het podium, maar ook met de dansende meneer met het Testament-shirt (held!).
Waar ik een dag eerder vooraan bij Watain in Nijmegen moest wegduiken voor een kelk bloed dat Erik Danielsson in het publiek gooide, moet ik nu oppassen dat ik niet onder de gouden glitters kom te zitten die zanger Björn Strid onder andere over de gitarist strooit tijdens Gemini. Aansluitend wordt de avond verlicht met de highlight Something Mysterious. Het volgende hoogtepunt komt tijdens Paralyzed waarbij ook steeds meer mensen beginnen te dansen.
The Night Flight Orchestra zet een leuke, ietwat geforceerde show neer. Bij de gesproken intro van 1998 wordt de geëmotioneerde zanger Björn even geholpen door Anna en Anna met een doekje en een drankje. Wanneer de dames weer op hun positie staan, gaat het soap-achtige nummer ondersteund door instrumenten verder. Na afloop verlaat de bemanning het podium om enkele minuten later terug te komen voor een daverende toegift. Allereerst krijgen we This Time en hoewel het daaropvolgende Lovers In The Rain op de plaat zelf weinig indruk op mij maakte, is het toch een erg leuk nummer om live te horen.
Na een uur en twintig minuten is het dan toch tijd voor de landing in het heden met West Ruth Ave. Ik had me erg verheugd op de briljante gitaarsolo in dit nummer, maar tijdens het landen lijken de versterkers een beetje last van turbulentie te krijgen want in tegenstelling tot de snare drum is de gitaarsolo nauwelijks te horen. Het mag de pret allemaal niet drukken. Met een brede glimlach krijg ik van een roadie nog de setlist in mijn handen gedrukt en loop ik snel naar de parkeergarage. De vroege wekker is een harde wake-up call. Maar wat was het toch genieten op onze reis met The Night Flight Orchestra! De volgende keer is Zware Metalen er zeker weer bij.
Setlist The Night Flight Orchestra:
1. Sometimes The World Ain’t Enough
2. Living For The Nighttime
3. Speedwagon
4. Midnight Flyer
5. Turn To Miami
6. Star Of Rio
7. Gemini
8. Something Mysterious
9. Josephine
10. Paralyzed
11. Can’t Be That Bad
12. 1998
13. This Time
14. Lovers In The Rain
15. West Ruth Ave
Foto’s:
Markus Wiedenmann (flickr)
Datum en locatie:
- 25 november 2018, Cultuurpodium Boederij, Zoetermeer
- 26 november 2018, Willemeen, Arnhem
Links: