De laatste keer Steak Number Eight!

Een uitverkochte Vooruit vormt vanavond het decor voor de afscheidsshow van Steak Number Eight, oftewel The Closure zoals de band het zelf noemt. Fans van het eerste uur hoeven niet te wanhopen, want het betreft hier eerder een naamsverandering en lichte stijlwissel dan het einde van, wat mij betreft, de beste Belgische metalgroep. Al van bij de deelname aan Humo’s Rock Rally heeft deze band zich weten te onderscheiden in het muzikaal landschap door rauwe organische energie in zijn meest pure vorm voor te stellen, zij het door hevige riffs en screams, zij het door dromerige post-metalpassages. En of ik er zin in heb! Verder moet ik Iwein nog voorstellen en bedanken voor zijn rol als aangenaam gezelschap en plaatjesschieter deze avond.

In de zaal is het afgeladen druk en daardoor is het vrij lang aanschuiven voor drank en moeilijk om vooraan te geraken. Steak Number Eight zet in met het begin, The Sea is Dying. De stroboscoop volgt de drums en dat heeft effect. De backdrop met projectie doet de show nog grootser ogen. De band is opzwepend en speelt met meer dan bravoure. Ik kan me al snel niet meer inhouden op de tribune en moet naar beneden. Dan volgt niet verrassend Black Eyed, één van de beste Belgische nummers ooit, en Pyromaniac. Deze laatste is zo intens gebracht dat er een snaar springt bij Brent op zijn nieuwe bariton. Terug naar de vertrouwde (en übercoole) Jaguar dan maar.

Your Soul Deserves To Die Twice is ook een vaste waarde in de setlist geworden, hoewel ik dat net één van de mindere nummers vind. Wat volgt is een reeks van tragere atmosferische nummers waar ik even stil van word. Charades is net zoals op plaat prachtig, maar hierna verandert de backdrop in een zee van duizend witte lichtjes op Black Fall en is voor mij een persoonlijk hoogtepunt binnen de set. Het publiek is het duidelijk met me eens want overal zie ik verbouwereerde gezichten en gsm’s de lucht in steken om een glimp te kunnen vastleggen van dit schouwspel.

We krijgen ook nog het übervette Gravity Giants en een verrassende cover van O Fortuna (Carl Orff) geserveerd waarop een rolstoelganger dacht: ’Dit is mijn moment om te crowdsurfen’. Tot nu is het publiek wel mee, maar het is eerder een intens genieten dan een explosief uitbarsten van genot. Het publiek vooraan beweegt wel, maar ik had er toch net iets meer van verwacht. In tegenstelling tot de band, die zich wel maximaal geeft. Dickhead kan op de meeste bijval van het publiek rekenen en hier ontketent zich wel heel wat beweging. Afsluiter Return of The Kolomon is ook een ‘return to form’ voor het publiek.

Als toegift krijgen we de nieuwe naam Stake gepresenteerd, gevolgd door twee nieuwe nummers. Het eerste is iets wat single-potentieel heeft en kan me niet meteen over de brug krijgen. Het is nog steeds hard, maar meer rechtdoor en de atmosfeer is weinig aanwezig. Het heeft ergens iets van Nirvana op de hardere momenten, maar is nog onmiskenbaar gemaakt door de vier leden van Steak Number Eight. Het allerlaatste nummer dat we voorgeschoteld krijgen is magistraal en bevat zulk een zware tokkel dat Mastodon jaloers zou worden als ze dit zouden horen. Zo hard was Mastodon op Leviathan zelfs niet. Daarenboven kon ik de 6/8 wissel naar 5/8 heel erg smaken. De toekomst ziet er zeer rooskleurig uit voor Stake, maar ik hoop dat er live nog wel wat ouder materiaal blijft gespeeld worden. De setlist van deze afscheidsshow focust zich veelal op All Is Chaos en Kosmokoma en de nummers die daarvan gekozen worden zijn vooral trage, grootse nummers die de post-metalaffiniteit van de band onderstrepen in plaats van de sludgekant. Voor mij meer dan prima hoor, maar ik miste Cryogenius van The Hutch echt nog wel. Achja, er valt echt niet te klagen over zo een topavond. Wie de show zelf nog wil zien kan op de Facebookpagina een opname van de livestream bewonderen.

Setlist:

The Sea Is Dying
Black Eyed
Pyromaniac
Your Soul Deserves To Die Twice
Charades
Track Into The Sky
Black Fall
Gravity Giants
O Fortuna (Carl Orff)
Dickhead
Return of The Kolomon

Critical Method (Live debuut)
Doped Up Salvations (Live debuut)

Foto’s:

Iwein Roelens (FotoIwein)

Datum en locatie:

1 november, 2018, de Vooruit, Gent

Link:

Vooruit