Suicidal Tendencies – World Gone Mad

Geschreven door op 22-10-2016 om 23:13.

In 2013 was daar opeens 13: het niet meer verwachte album van crossovermeesters Suicidal Tendencies. Het eerste album in dertien jaar, dat al in 2007 werd verwacht. Vergeleken daarmee ligt opvolger World Gone Mad bijzonder snel in wat vroeger de schappen van de platenboer zouden zijn. Het schijnt dat de nieuwe drummer, ene Dave Lombardo, daar de drijvende kracht achter is.

Kudos voor Lombardo dat hij oppercyco Mike Muir zo achter zijn broek aanzat, maar tegelijkertijd is het jammer dat hij deel uitmaakt van de band. Waarom ik tot zo’n uitspraak kom tegen de bijna heilig verklaarde ex-drummer van Slayer? Wel, omdat ik zijn voorganger Eric Moore beter bij ST vond passen. Moore heeft een bepaalde funk in zijn spel (en speelt niet voor niets in Mike Muir’s funkrockband Infectious Grooves – man, wat zou ik daar toch graag eens een nieuw album van willen zien), waar Lombardo meer van het niveau alles-vliegensvlug-doodslaan is. Dat werkt meer dan prima voor een Slayer, maar Suicidal Tendencies bewandelt een ander muzikaal pad.

World Gone Mad als album is dan ook nèt een tikkeltje minder dan 13, welke mij zeer kon bekoren. De elf nummers blijven iets minder in het gehoor liggen. Stilistisch gezien is World Gone Mad een logische voortzetting van de meer hardcore/punk-aanpak van de laatste albums. De tijden dat ST meer naar de richting van thrash metal overhelde, zijn in de jaren ’90 achtergebleven.

Krijg echter niet de indruk dat dit een overbodige plaat is! Neen! De tand des tijds lijkt maar geen grip te krijgen op de ook alweer 53-jarige Muir en het blijft ook na al die jaren en al die platen een genot om de man met z’n hoge stemgeluid weer tekeer te horen gaan tegen alles wat het leven zo ingewikkeld maakt. De hoogtepunten bevinden zich halverwege de plaat, met het titelnummer en het heerlijk opgefokte Happy Never After. Ook Clap Like Ozzy mag er zijn, maar de ballads Still Dying to Live en This World (een ander nummer dan de betere afsluiter op 13) hadden achterwege mogen blijven.

Alle mitsen en maren tegen elkaar afgewogen, mag de wereld gewoon weer blij zijn met een nieuwe van Suicidal Tendencies, ook al is het zeker niet de beste uit de lange, lange carrière van de band.

 

Label:suicidal_tendencies_-_world_gone_mad

Suicidal Records, 2016

Track-listing:

  1. Clap Like Ozzy
  2. The New Degeneration
  3. Living for Life
  4. Get Your Fight On!
  5. World Gone Mad
  6. Happy Never After
  7. One Finger Salute
  8. Damage Control
  9. The Stuggle is REal
  10. Still Dying to Live
  11. This World

Line-up:

  • Mike Muir – Vocalen
  • Dean Pleasants – Gitaar
  • Jeff Pogan – Gitaar
  • Ra Díaz – Bas
  • Dave Lombardo  – Drums

Links:

Score: 80/100