Sarugutuwa – Namakubi

Ik mag de laatste weken echt niet klagen over de platen die mij toebedeeld worden. Ookal zeggen de bandnamen me niets, het is keer op keer een opluchting als de playknop ingedrukt wordt. Klink ik commercieel? Goed. Vacatures alom hier. Los daarvan, het gaat goed qua extreme metal, ookal is de nieuwe Steel Panther geyler dan de meeste vriendinnetjes van grinddeathblackthrashend Nederland en Vlaanderen. Dus? Inderdaad. Muziek, extreme muziek.

Sarugutuwa bijvoorbeeld. Net uit de baarmoeder ontsnapt en nu al in staat om een degelijk Asiamania-horror-brutal-gore-death-grind-metal-“iets” te zijn. Na dik drie minuten wurg- met bukkake visnetseks keelgeluiden, wordt er bikkelhard gebeukt met een enorme strakheid. Geen speld krijg je tussen dit thrashgitaar met grindddeathgeweld. Niet meteen wat je wilt als thrasher wellicht, en als brutal deathmetalliefhebber wil je liever geen headbang up-tempo, thrash-polkatoestanden op je bord krijgen. Deze spreidstand is, met andere woorden, te gedifferentieerd (dat is een woord, zoek het op) zijn voor het gros van de extremistische metalheads. Daarbij probeert Sarugutuwa met een aantal andere afstellingen zijn nummers een andere genrebepaaldheid mee te geven. Soms wat groovy, soms pure grinddeath, soms SFU-matig. Wedden op meerdere paarden komt soms over als een zwaktebod, als een collectie van reeds gelikte postzegels, terwijl dat in dit geval eerder een geval is van in de smaak willen vallen. Ik vergeef het de heren graag, ookal was Zonbi Asu echt wel degoutant slecht. Desondanks snap ik het oprecht als jullie een andere mening toebedeeld zijn.

O ja, luistertip: Jibaku en Shiki, en Namakubi.

Score:

75/100

Label:

Pathologically Explicit Recordings, 2016
Tracklisting:

  1. Namakubi
  2. Timatsuri
  3. Kuso
  4. Shindai
  5. Jibaku
  6. Shiki
  7. Meisai
  8. Koe
  9. Zetsubousanka
  10. Tikoutetsu
  11. Sarugutsuwa
  12. Kokuu

Line-up:

  • 裕介兵 – Bas
  • 麻衣羅 – Keel
  • 結香 – Drums
  • 圧死 – Gitaar

Links: