Zerobyte – IX Degrees of human Decline

Opnieuw een Spaanse band, opnieuw in eigen beheer. Zerobyte klinkt wat EBM-achtig, maar het klinkt totaal niet als Hocico en er zijn geen beats te vinden op dit dingetje. Zerobyte is een hypermoderne sci-fi-metalband. Djent and beyond. Je kent het verhaal ondertussen wel veronderstel ik. Hoe dan ook. Zerobyte, voor de toekomst.

“This is a Meshuggah-nerd’s wet dream come to life!”, las ik ergens. Kwestie van de lat der verwachtingen niet te hoog te leggen wellicht. Nu hou ik persoonlijk wel van Meshuggah, en was de scepsis bijzonder groot. Terecht, want naast het groovende gitaargeluid is dit absoluut geen evenknie voor de band met de grote M. Zerobyte haalt met moeite het niveau van die andere band in het genre met een M, zijnde Mnemic. Vocaal is het ook een stuk coriger dan Meshuggah, maar dan zonder irritante emotionaliteit. Sommige riffs zijn absoluut de moeite waard, zoals de opener van Kepler 62E en die van Cogito Ergo Sum, maar ze worden niet voldoende goed gevoerd en benut om veel spanning op te bouwen of een zenuwziekte te triggeren, zoals dat bij Meshuggah wel vaak het geval is. Ik geef Zerobyte wel bonuspunten omwille van het feit dat ze niet alles platgeproducet hebben en voor een djentband eigenlijk wel een vrij organisch geluid aanhouden. Bedankt daarvoor.

 

Label:a3011971800_16
Eigen Beheer, 2016

Tracklisting:     

  1. Emulating Gods
  2. Kepler 62E
  3. Cogito Ergo Sum
  4. Spherical Implosion
  5. Free Runner
  6. Edge Of Insanity
  7. Cosmic Dust
  8. Mechanical World
  9. The Awakening

Line-up:

  • Albert Rotger – Keel
  • Javier Reynes – Gitaar
  • Biel Bestard – Gitaar
  • Joan Morro – Bas
  • Pedro Martínez – Drums

Links:

Score: 73/100