Geschreven door Yves Pelgrims op 07-09-2016 om 12:01.
Na drie full-lengths zag Napalm Records drie jaar geleden dat het een goede zaak was om de Zwitserse band Monkey3 mee in het gareel te hebben. De heren brengen ons een vorm van psychedelische stoner die verre van alledaags is en dat maakt het steeds uitkijken naar een vervolg. Dat ligt nu in de rekken onder de naam Astra Symmetry.
Meteen een uur en twaalf minuten aan materiaal, maar de tijd vliegt werkelijk voorbij. Dat komt omdat Monkey3 je meeneemt op een briljante trip doorheen psychedelische repetitieve lagen die hier en daar een heerlijke atmosferische opbouw herbergen, maar waarbij het geheel ook erg mysterieus kan aanvoelen. Hier en daar heeft de band wat passages waar die Tool-link nog steeds opduikt, neem bijvoorbeeld op Crossroad, maar dit is duidelijk veel minder technisch gebracht. Op een nummer als Moon klinkt het geheel zelfs wat doomy met een fijne en harmonieuze synthlijn en meesterlijk stukje gitaar naar het einde, maar toch blijft het voor mij een van de mindere nummers op deze plaat. Het mist door het tempo hier en daar wat bezieling naar mijn gevoel.
Neen, Monkey3 moet het hebben van de gekke uitstapjes, zoals die enigmatische oosterse inval op opener Abyss en uiteraard de prachtige atmosferische golven, vaak richting post-rock met een wah-wah effect (Endless Ocean), en Pink Floyd-iaanse gitaarsolo’s. Nog zoiets waar deze Zwitsers beter niet te veel aan meedoen, is het brengen van vocals. Het is absoluut niet nodig om de prachtige akoestiek op Mirrors meteen te vergallen met enkele zanglijnen van Tony Jelencovich (Transport League) op Dead Planet’s Eyes.
Gelukkig volgen er nog enkele tracks die een extra vermelding verdienen. Arch begint sfeervol en rustig en krijgt vervolgens een heerlijke opbouw mee, net als The Guardian waarbij wat Tool-se noten en verpletterende gitaarsolo’s aan het nummer halfweg een draai geven. Toch blijft het beste tot laatst bewaard met Realms of Lights waarbij een wazige atmosfeer stapsgewijs versnelt en dreigender wordt. Een erg lange opbouw om deze topplaat eigenlijk op een ongelofelijk kippenvelmoment te eindigen.
Een vlekkeloze release is het niet, maar ondanks de vocale draak en de aanmodderende stukjes, die in verhouding met de totaalduur van deze plaat echt miniem zijn, kan hier gerust over een parel van een plaat gesproken worden. Mogelijk zien we deze verschijnen in heel wat jaarlijsten, toch zeker bij de fans van het psychedelische en atmosferische.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
