Messiah’s Kiss – Prayer for the dying
De hoes alleen al is echt geweldig mooi. Volgens mij is het een schilderij van Louis Ruyo, ik
weet het niet zeker. Het heeft wel die wijze stijl in ieder geval.
“We grew up with the great metal bands of the Eighties, particularly Judas Priest and Iron
Maiden from England or Accept from Germany,” drummer Eckhard Ostra explains. “Our music
doesn’t even begin to pick up on short-lived trends or colourless fads, we do what we love
and what we definitely do best: classic heavy metal.”
De tijdmachine in dus. Na het intro beukt het inderdaad los. Gillende zanger, herkenbare
riff’s en knallende drums. Best lekker dus. De zanger heeft wat weg van de zanger van de
huidige zanger van Helloween.
Er zitten een paar heerlijke nummers bij. Bij “Dream Evil” wordt ik opgewarmed met een
spooky couplet om vervolgens te gaan deinen op het refrein. Het nummer daarna,”Blood, sweat
& tears” had echt een Priestnummer kunnen wezen. Vooral de dubbele bass partijen geven het
net even wat meer swing mee, dan we gewend zijn van bands uit deze tijd.
| Tracklisting | |
 |
01 The rising 02 Light in the black 03 Reign of fire 04 Dream evil 05 Blood, sweat & tears 06 Thunderball 07 Prayer for the dying 08 Night comes down 09 Mortal sin 10 Final warning 11 Pride & glory 12 Blood of the kings |
Maar de productie is echt wazig. Het lijkt net of de zanger in een schuur staat te zingen.
Vooral heel veel gitaar wordt er op je losgelaten. Dit is tijdens sommige riffs aan het
begin van de nummers best vet. Maar een hele CD is het me toch net effe too much. Wat ik dan
ook niet begrijp is dat de solo’s dan wel weer erg netjes in de mix zitten terwijl die
(gezien de kwaliteit) van mij er wel weer wat dikker op hadden mogen liggen.
Maar goed dat mag de pret niet drukken. Want al met al is het wel een lekker vette CD die
inderdaad de tijden van Priest doen herleven. De zanger haalt dat niveau net niet, maar
heeft wel echt dat jaren 80 metalstemmetje a la krokus, ratt, quit riot en zo.
Ze geven niet de pretenties iets nieuws te doen en dat doen ze ook niet echt. Toch is het
niet een loze jaren 80 kloon en klinken ze niet als een foute coverband. Kortom een eerlijke
band die eigenlijk best iets heel leuks neerzet.
Internet: http://www.spv.de/eng/messiahskiss/
Line up:
Mike Tirelli – Vocals
Georg Kraft – Guitar
Alexander Hitz – Guitar
Andreas Roschak – Bass
Eckhard Ostra – Drums