Illimitable Dolor – Illimitable Dolor

Vanuit psychologisch oogpunt gebeurt rouwverwerking door middel van vijf fases. Na het effectieve verlies ervaar je eerst de ontkenningsfase. Daarop volgt de boosheidsfase, die als gezond verdedigingsmechanisme wordt ingezet en gericht is naar het ganse universum, of: “De wereld is klote!”. In de volgende fase ga je het concrete gevecht aan, om na de eventuele “winst” in de depressiefase te sukkelen, of: “Kus allemaal mijn kloten!”
Ontsproten uit het Australische doomgezelschap The Slow Death brengen enkele heren met deze Illimitable Dolor een hulde aan hun zanger Gregg Willimason, die naar aanleiding van een hartfalen in 2014 overleed en hen met verstomming achterliet. De heren blijken met dit album ergens tussen de gevechtsfase en de depressiefase te zitten door hun instrumenten ter hand te nemen en weemoedige klanken die uit deze instrumenten te laten resoneren. Vier brokken verdriet krijg je gepresenteerd, in een plechtigheid van 45 minuten, dit in de vorm van funeral doom met een vette knipoog naar het oude My Dying Bride.

Een repetitieve songstructuur en uitgesponnen riffs, bedekt met aanhoudende keyboards,  maken van dit naamloze album een heftige rit door emoland. De albumhoes illustreert deze dan ook emotie volledig. Bands die bij het luisteren in me opdoemen, zijn het Spaanse Golgotha met Dave Rotten (Avulsed) aan de microfoon en het Deense Saturnus, dat net als Illimitable Donor gebruik maakt van een diepe strot om de frustraties en oprechte droefheid een pikzwart klankbord te geven. Bij deze Aussies ligt de klemtoon eerder op het sombere, eentonige karakter, zonder veel ritmeverandering, waardoor dit album bij mij soms de aandacht verliest, iets dat de funeralfanaten misschien net bewieroken.

Dit (concept)album is een oprechte hommage aan een overleden vriend/bandlid en is ook een portie degelijke funeral doom metal. De laatste fase, de fase van aanvaarding is in die zin nog ver weg voor de heren en met dergelijke composities is dit voor de doorgewinterde doomdwepers nog niet eens zo erg.

Score:

78/100

Label:
Transcending Obscurity, 2017

Tracklisting:

  1. Rail of Moon, A Stone
  2. Comet Dies or Shines
  3. Salt of Brazen Seas
  4. Abandoned Cuts of River

Line-up:

  • Stuart Prickett – Vocalen, gitaar, keyboard
  • Dan Garcia – Gitaar
  • Anders Hammer – Bas
  • John McLaughlin – Drum
  • Peter O’Donohue – Gitaar
  • Guy Moore – keyboard

Links: